ur. 18 grudnia 1925, zm. 22 stycznia 1973
Architekt, poeta i bard.
Działał w Armii Krajowej, po wojnie ukończył architekturę na Politechnice Warszawskiej, w latach 1960–1965 był naczelnym architektem Płocka. Równolegle pisał i wykonywał w nieoficjalnych kręgach piosenki o tematyce społeczno-obyczajowej (Celina, Baranek, Inżynierowie z Petrobudowy), kwalifikowane przez władze jako "podejrzane ideologicznie".
W wyniku konfliktu z kierownictwem partii usunięty z PZPR, w 1967 roku wyjechał do Paryża, gdzie pracuje jako kreślarz, obserwuje strajki studenckie roku 1968 i nie przestaje tworzyć – w Paryżu powstaje między innymi Marianna i Bal kreślarzy. Zmarł na emigracji.
Piosenki Stanisława Staszewskiego spopularyzowali w Polsce Jacek Kaczmarski i jego syn Kazik Staszewski wraz z zespołem Kult.
Dodane 26.06.2016 przez DX