| W małym palcu klawiaturę mam, | d B d |
| Chociaż nie lubiłem ćwiczyć gam. | d B g6 (A7) |
| Ale po co męczyć gamę | g g6 |
| Gdy się gra akompaniament | g7 g6 |
| Tak, jak ja – co kto zażyczy – gram. | g Gis0 A |
| Po lokalach dla pijanych dam | d B d |
| Grałem – trzeźwy nie bywając sam, | d B g6 (A7) |
| By slowfoxem lub fokstrotem | g |
| Uprzyjemnić im robotę | Gis0 |
| Gdy ostatnia z męskich pęka tam. | A7 B7 A7 (B7 A7) |
| Poza reflektorów okiem | d g |
| Do publiki lepszym bokiem | C d |
| Za skromną opłatą | g a7 d |
| Rządzę z cienia nastrojami, | B d |
| Harmoniami, gwiazdorami | B d |
| Ja – akompaniator. | F C g d (B g6 A7) |
| Potem był w kierunku sztuki krok: | d B d |
| Klub studencki, jazz, ballada, rock. | d B g6 (A7) |
| Wychodzili młodzi gniewni | g g6 |
| A ja wzbogacałem śpiewnik | g7 g6 |
| O akordów niesłyszanych szok. | g Gis0 A (a4 A) |
| Politycznie klawisz brzmiał i śpiew: | d A d |
| Słowo – słowem, rytm rozgrzewał krew. | d B g6 (A7) |
| W pryszczach i nieogoleni | g |
| Czuli się wtajemniczeni | Gis0 |
| Wyzywając los w tonacji „ef”. | A7 B7 A7 (F e a4 A) |
| Poza chytrym cenzur okiem | d g (C d) |
| Przez aluzje brnąc głębokie | d g (C d) |
| Walę w Ruskich akord. | C a7 d (a7 d) |
| Rządzę z cienia symbolami, | B d (g d) |
| Cytatami, ideami | B d (g d) |
| Ja – akompaniator. | F C G d (B g6 A7) |
| I na strajkach grałem też – a jak! | d B d |
| Chociaż pianin w kraju było brak. | d B g6 (A7) |
| „Żeby Polska” albo „Mury” | g d |
| Grzmiały z mojej klawiatury | g7 A B |
| Choć nie było to komunie w smak. | g6 E7 A |
| Potem za mną chodził jakiś fiut | d B d |
| Słuchał, zagadywał, bzdury plótł, | d B g6 (A7) |
| Bo mu poleciła władza | g |
| Udowodnić i wykazać | Gis0 |
| Polityczny wydźwięk moich nut. | A7 B7 A7 (B7 A7) |
| Poza blaskiem akademii, | d g |
| Bez orderów i bez premii | C d |
| Z finansową stratą | g a7 d |
| Rządzę z cienia wciąż – hymnami, | B d |
| Narodami i związkami | B d |
| Ja – akompaniator. | F C g d (A/Cis c6 h7 a7 A) |
| Nastał stan wojenny – trzeba jeść. | d B d |
| Nie zna granic kunsztu mego treść. | d B g6 (A7) |
| Zatem nad norweskim fiordem | g g6 |
| Kładę akord za akordem | g7 g6 |
| Chociaż nie wiem o czym mówi pieśń. | g Gis0 A |
| Lecz korona daje względny luz | d B d |
| Sukces w Oslo odniósł: Røde Bus. | d B g6 (A7) |
| W koncertowe ruszam tury, | g |
| Demoluję klawiatury, | Gis0 |
| Życie mi się zmienia w niezły blues. | A7 B7 A7 |
| Poza mową mą ojczystą, | d g (C d) |
| Niedaleko i nie blisko | d g (C d) |
| Za walutę za to – | C a7 d (a7 d) |
| Rządzę z cienia Norwegami, | B d (g d) |
| Góralami i Drwalami | B d (g d) |
| Ja – akompaniator. | F C G d (B g6 A7) |
| Upływ lat przerzedził nieco włos, | d B d |
| Dłuższy pasek mam i niższy głos. | d B g6 (A7) |
| Tak to z akompaniatorem – | g g6 |
| Za wszechstronność i pokorę | g7 g6 |
| Blaskiem czoło mi nagrodził los. | g Gis0 A |
| Więcej już nie będę cedził słów. | d B d |
| Jutro do klawiszy siąść mam znów. | d B g6 (A7) |
| Dodam, że wyczuwam dumę | g |
| Kiedy wyjdę przed instrument | Gis0 |
| By mnie mógł rozpoznać ten i ów. | A7 B7 H7 |
| Za nic rozgłos mam i sławę | e a |
| Ale lubię sceny skrawek | D e |
| Gdzie fortepian stoi. | a h7 e |
| Na nic mych kolegów jęki | C e |
| Gdy nie słucha mojej ręki – | C e (G D A) |
| Albo gdy nie stroi! | e (C e C e C e) |
Dodane 23.12.2018 przez Pan_Kmicic4