| Po Archipelagu krąży dziwna fama, | a |
| Że mają wydawać Ośkę Mandelsztama. | C G B a |
| Dziwi się bezmiernie urzędnik nalany: | a |
| Jakże go wydawać? On dawno wydany! | C G B a |
| Tłumaczy sekretarz nowy ciężar słowa: | C d |
| Dziś "wydawać" znaczy tyle, co "drukować". | G C E7 |
| Dziś "wydawać" znaczy tyle, co "drukować". | a G B a |
| Powstał mały zamęt w pamięci strażników: | a |
| Którego Mandelsztama? Mamy ich bez liku! | C G B a |
| Jeden szyje worki, drugi miesza beton, | a |
| Trzeci drzewo rąbie - każdy jest poetą. | C G B a |
| W oczach urzędników rośnie płomień grozy, | C d |
| Bo w szwach od poetów pękają obozy. | G C E7 |
| Bo w szwach od poetów pękają obozy. | a G B a |
| Przeglądają druki, wyroki - nic nie ma, | a |
| Każda kartoteka zmienia się w poemat. | C G B a |
| A w tym poemacie - ludzi jak drzew w tajdze, | a |
| Choćbyś sczezł, to tego jednego - nie znajdziesz! | C G B a |
| Stary Zek wspomina, że on dawno umarł, | C d |
| Lecz po latach Zekom miesza się w rozumach. | G C E7 |
| Bo jak to być może, że ziemia go kryje, | C d |
| Gdy w gazetach piszą, że Mandelsztam żyje!? | G C E7 |
| Gdy w gazetach piszą, że Mandelsztam żyje!? | a G B a |
| Skądże mają wiedzieć w syberyjskich borach, | a |
| Że to "życie" to tylko taka - metafora. | C G B a |
| Patrzy z góry Osip na te wyspy krwawe | a |
| I gorzko smakuje swą spóźnioną sławę. | C G B a |
| Bo jak to być może, że ziemia go kryje, | C d |
| Gdy w gazetach piszą, że Mandelsztam żyje!? | G C E7 |
| Gdy w gazetach piszą, że Mandelsztam żyje!? | a G B a |
| Skądże mają wiedzieć w syberyjskich borach, | a |
| Że to "życie" to tylko taka - metafora. | C G B a |
Dodane 07.09.2014 przez PrzemekL
