| Oto oswajam śmierć – |
e C
|
| szlifuję soczewkę pamięci |
e C
|
| Akwarium ryb egzotycznych |
e C
|
| wzdętych okiem epoki |
e C
|
| Kurz na skórze rąk – |
a F
|
| sproszkowane diamenty |
a F
|
| Dobrowolna cykuta, |
e C
|
| kulturalny narkotyk |
e C
|
| W wypukłym menisku łzy |
e C
|
| nieme twarze widać najostrzej |
e C
|
| Powtarzają bezgłośnie |
e C
|
| swą nieustanną przestrogę |
e C
|
| Krzyczy Marsjasz i Hamlet |
a F
|
| połyka powietrza ostrze |
a F
|
| Fortynbras i Apollo |
e C
|
| z krwi każą spłukać podłogę |
e C
|
| Po spektaklu nad sceną |
e C
|
| chciałbym się jeszcze pohuśtać |
e C
|
| Dialektyki sznur szorstki |
e C
|
| kusząco stęka na haku |
e C
|
| Ale idealistom |
a F
|
| pisane łoże Prokrusta |
a F
|
| Dostojna faza skargi |
e C
|
| pokora potęgi smaku |
e C
|
| Przed śmiesznością męczeństwa |
e C
|
| broni ironii peryskop |
e C
|
| System ukośnych luster |
e C
|
| zmyślna pułapka na światło |
e C
|
| Lecz drzazga zła utkwi w oku |
a F
|
| gdyby się lustro rozprysło |
a F
|
| A brukowcem pogardy |
e C
|
| rozbić je bardzo łatwo |
e C
|
| Oto potwierdza się to |
e C
|
| co wiedziałem nie chcąc uwierzyć |
e C
|
| Neron czuje się nieźle |
e C
|
| nie słucha nikt Aureliusza |
e C
|
| Z przesłuchiwanych aniołów |
a F
|
| ścieka jak ściekał wosk świeży |
a F
|
| Przepowiadając przyszłość |
e C
|
| która nikogo nie wzrusza |
e C
|
| Tak więc oswajam śmierć: |
e C
|
| Carycę Czerń Miłosierną |
e C
|
| Zastrzyk Wystrzał lub Gaz |
e C
|
| Wybuch w Europy okopie |
e C
|
| Pozostawiam po sobie |
a F
|
| moją przysięgę na wierność |
a F
|
| Liniom dłoni składaną |
e C
|
| przez obcinany paznokieć |
e C
|
Dodane
22.07.2018
przez Pan_Kmicic4
