Innym powierzchnia – Tobie głębia, |
e a h
|
Droga na wskroś przejrzystych brył. |
e C h
|
Tyś iskrą światła w świata ciemniach, |
e a C h
|
Ziarnem nierozpoznanych sił. |
e a e
|
Nie lśnij dla blasku, lśnij dla celu – |
e a h
|
A ujrzysz i osiągniesz go. |
e C h
|
Po Twoją Perłę sięgnie wielu, |
e a C h
|
Lecz tylko Ty zachowasz ją. |
e a e
|
Nie wierz stłumionej dalą wrzawie, |
e a h
|
Że w niej odpowiedź jest i sens. |
e C h
|
Ruchowi traw podwodnych zawierz, |
e a C h
|
Spokojnej ciszy wodnych rzęs. |
e a e
|
Napotkasz cuda i potwory, |
e a h
|
Euforię poznasz i brak tchu. |
e C h
|
Będzie Ci dane, z Twym uporem, |
e a C h
|
Na jawie przejść Cesarstwo Snu. |
e a e
|
Tym, co zdobędziesz – poobdarzasz |
e a h
|
Tych, którym Twój nie dany dar. |
e C h
|
Hojność bez pychy – nie obraża, |
e a C h
|
Bogaty – kto swój rozda skarb. |
e a e
|
Tonących wydobędziesz z toni, |
e a h
|
Pragnącym – udostępnisz toń. |
e C h
|
Berło z korala w Twojej dłoni, |
e a C h
|
U boku Twego – Morski Koń. |
e a e
|
Nie raz na Ciebie rzucą sieci, |
e a h
|
Nie raz harpuna ujrzysz grot. |
e C h
|
Nie szarp się, gdy Cię sznur oplecie, |
e a C h
|
To nie jest najgroźniejszy splot. |
e a e
|
Zdławić Cię może węzeł, który |
e a h
|
Zacisnąć umiesz tylko Ty. |
e C h
|
Dwa się w nim szorstkie łączą sznury: |
e a C h
|
Zew tajemnicy i zew krwi. |
e a e
|
Oba bez reszty Cię owiną, |
e a h
|
Ale żadnego nie rwij z nich. |
e C h
|
Na jednym – możesz tylko zginąć, |
e a C h
|
Z dwoma – wśród dróg wybierać złych. |
e a e
|
Że długo żyją niewidoczni – |
e a h
|
Nie szukaj zamieszkałych wód. |
e C h
|
Żadnej nie znajdziesz w nich wyroczni, |
e a C h
|
Naucz się kochać mrok i chłód. |
e a e
|
Poznaj krwi swojej mądry obieg, |
e a h
|
Pośrodku widnokręgu stój. |
e C h
|
Granica Twoja – tylko w Tobie |
e a C h
|
I tylko w Tobie koniec Twój. |
e a e
|
Dodane
27.03.2019
przez Pan_Kmicic4