Wizyta w PRL na zaproszenie rzecznika rządu

Tekst: Jacek Kaczmarski

Muzyka: Jacek Kaczmarski

Wykonanie: Jacek Kaczmarski

Kapodaster: III

Pojechałem na wakacje do Warszawy,	a
Przecież rzecznik rządu sam zaprosił mnie;	a E
„Pojedź, sprawdź, za tobą ruszy kto ciekawy” –	E
Powiedzieli mi koledzy z RWE.	E a (E)

Wsiadłem w pociąg bez namysłu, bez gitary,	a
Bo gitara to jest broń – to każdy wie;	A7 d
Na granicach mnie celnicy nie sprawdzali,	d a
Już wiedzieli o mnie nawet w NRD.	E a (E)

A w Warszawie już czekali na peronie	a
Przyjaciele, wielbiciele, członek władz;	a E
Dawna miłość bukiet mi wcisnęła w dłonie,	E
Szepcząc: „Dobrze cię zobaczyć jeszcze raz”.	E a (E)

Opłacili pokój mi w hotelu „Forum”,	a
Bym realia kraju skonfrontować mógł;	A7 d
Pokój z kolorowym był telewizorem	d a
Oraz z barkiem, w którym trunków było w bród.	E a (E)

Ręce myłem w wódce, za to twarz w szampanie,	a
Bowiem wody w kranie raczej było brak;	a E
Woda była za to w mleku na śniadanie,	E
Co mu nadawało niezrównany smak.	E a (E)

Obiad zjadłem w towarzystwie opozycji,	a
Każdy mówił mi swobodnie to i sio;	A7 d
W niespełnionych wir wplątałem się ambicji,	d a
Które pociągały cały kraj na dno.	E a (E)

Odwiedzając więc kościoły i cmentarze,	a
Nie wzruszyłem się widokiem płowych flag;	a E
I na Pradze, w ulubionym kiedyś barze,	E
Setka czystej smakowała już nie tak.	E a (E)

Zobaczyłem też, jak metro się buduje,	a
Bohatersko drążąc miasto wszerz i wzdłuż;	A7 d
Nie ma co, Warszawa wreszcie wstaje z ruin	d a
I stolicy europejskość jest tuż tuż.	E a (E)

Cały czas towarzyszyło mi trzech panów,	a
Co sprawdzali w każdym miejscu każdy kąt;	a E
Przecież gdybym pod samochód wpadł nad ranem,	E
Za prowokację wina spadłaby na rząd.	E a (E)

Dawna miłość umilała wolne chwile,	a
Mówiąc: „Gdybyś został, to cofniemy czas”;	A7 d
Lecz, niestety, nie wiem czemu – ni przez chwilę	d a
Nie myślałem, żeby zacząć jeszcze raz.	E a (E)

W telewizji, w radiu szły piosenki moje	a
I w pośpiechu wytłoczono kilka płyt;	a E
Wydawnictwa otwierały swe podwoje,	E
O przeszłości ze mną nie rozmawiał nikt.	E a (E)

Wreszcie, żeby już do końca wbić mnie w dumę,	a
W jakimś klubie, gdzie wstąpiłem jako gość,	A7 d
Z tłumu ktoś do ręki wsunął mi instrument	d a
I krzyknęli wszyscy, bym zaśpiewał coś.	E a (E)

W nagłej ciszy – myśląc, jaka by piosenka	a
Pasowała, żeby ten zakończyć pic –	a E
Zrozumiałem, że już żadnej nie pamiętam	E
I że nie mam im do powiedzenia nic.	E a (E)

Strach ogarnął mnie i wstyd gorącą parą	a
Wobec tych, co już nie wiedzą, co to tlen;	A7 d
I zbudziłem się w ogrodzie nad Izarą	d a
W głębokiej uldze, że to był jedynie sen…	E a (A7)
I zbudziłem się w ogrodzie nad Izarą	d a
W głębokiej uldze, że to był jedynie sen…	E a (E a)

Dodane 04.08.2018 przez Zbik