| Południe. Na brzuchu pod słońcem jak ołów | a E a E a E a E |
| W dzień śmierci mej kończę dwadzieścia pięć lat; | a E a E a E a G |
| I pełznę po polu do bliskich już dołów, | C G C G C G C G |
| Ostatni na ziemi tej żłobię dziś ślad. | C G C G C E a (E a E a E a E) |
| Już nie chcę, nie mogę, niech strzela, niech strzela, | a E a E a E a E |
| Już dalej nie dotrę, no, zabij, psia mać! | a E a E a G C G |
| Gdy umrę, przestanę nareszcie umierać, | C G C G C G C G |
| Przestanę się ruszać, przestanę się bać! | C G C G C E a (E a E a E a E) |
| Czyjś oddech mnie ściga. To sąsiad z baraku, | a E a E a E a E |
| Ma lat osiemdziesiąt i dyszy, lecz brnie; | a E a E a G C G |
| I pełznie do przodu, i gada do piachu: | C G C G C G C G |
| Ja nie dam się, nie dam się, nie dam się, nie… | C G C G C E a (E a E a E a E) |
| Południe. Na brzuchu pod słońcem jak ołów | a E a E a E a E |
| W narodzin dzień kończę dwadzieścia pięć lat. | a E a E a G C G |
| Pełzniemy po polu, nie myśląc o dołach, | C G C G C G C G |
| Swój pierwszy na ziemi tej żłobiąc dziś ślad. | C G C G C E a (E a E) |
| Swój pierwszy na ziemi tej żłobiąc dziś ślad. | a E a E a E a (E a E) |
| Swój pierwszy na ziemi tej żłobiąc dziś ślad. | a E a E a E a E a |
Dodane 15.10.2018 przez Zbik