Świadkowie

Tekst: Jacek Kaczmarski

Muzyka: Jacek Kaczmarski

Wykonanie: Jacek Kaczmarski

Kapodaster: I

Od trzydziestu lat szukam syna.	e
Wojnę przeżył, wiem to, bo pisał.	e
Na tym zdjęciu jest razem z dziewczyną,	e
która mieszka ze mną do dzisiaj.	e
W jego liście ostatnim… – przeczytam:	e

„Jadę do was, uściskaj tatę,	e
mam dla niego na wojnie zdobytą	e
marynarkę w angielską kratę.	e
Sam ją noszę na razie, choć mała”.	e

Syn był wielki, barczysty i silny.	e
Jeśli wie ktoś, co się z nim stało –	e
Niech da znać. Bardzo proszę. Pilne.	e

Droga Pani! W programie „Świadkowie”	e
oglądałem panią przypadkiem.	e
Od trzydziestu lat w Rembertowie	e
Mieszkam, z wojny pamiątki mam rzadkie.	e
Okradałem kiedyś skrzynki pocztowe	a e
(w listach były pieniądze czasami).	a e
Wśród tych listów są trzy obozowe.	a e
Może będą ciekawe – dla Pani.	G0 H7

Bracie, braciszku! Wojnę przeżyłem,	a
a z lasu wyszedłem za wcześnie.	a
We wsi mnie jakiś patrol przydybał	a
i taki był koniec pieśni.	a
Siedzę w obozie razem z Niemcami,	d
NSZ i AK.	E F
Trzymam się zdrowo, do domu wrócę	F B
kiedy się tylko da.	E a

Wczoraj niektórzy z nas uciekali.	a
Ja się trzymałem z daleka.	a
Gdy się z takiego obozu pryska –	a
trzeba mieć dokąd uciekać.	a
Dziś ciężarówką zwieźli połowę,	d
resztę skreślono z list.	E F
Teraz ich biorą na przesłuchanie;	F B
patrzę, nie mówię nic.	E a

Był jeden taki, przyjemnie spojrzeć;	a
wysoki obszerny w barach.	a
Wyższy, silniejszy nawet ode mnie	a
(znasz mnie, trudno dać wiarę).	a
Miał marynarkę w angielską kratę,	d
razem z tamtymi pruł.	E F
Gdy go złapali i przesłuchali –	F B
wyszło człowieka pół.	E a

Zapadł się w sobie, chodzić nie może,	a
niższy jest chyba o głowę;	a
nie znam się na tym, ale wygląda,	a
jakby miał żeber połowę.	a
Tak tu żyjemy. List ten wysyła	d
Rosjanka (kocha tu mnie).	E F
Jak mam już siedzieć – wolę u swoich,	F B
zawiadom o mnie UB.	E a

Tatusiu! Uciec się nie udało,	a
nie wiem czy jeszcze napiszę.	a
Ten w marynarce w angielską kratę	C
z doprosa na czterech wyszedł.	C E
Więc teraz ja się nim opiekuję,	E
tak jak on mną przez lat cztery.	E F
Trochę się boję co z nami zrobią.	F
Szkoda! Do jasnej cholery	E F E

Mamasza! Mnie siemnadcat´ let,	a
a ja uże liejtenant.	a
Zdies´ wsio w poriadkie –	A7
polskich my unicztożim banditow.	A7 d
Togda ja napiszu pis´mo	d
i wsio skażu ja wam,	d a
siejczas nie chwatajet sił	a E
i spit moj major Szachnitow.	E a
Otcu skażi, czto u mienia	d
jest´ dla niego podarok –	d a
pidżak s anglijskoj kletoczkoj	d a
popał mnie prosto darom.	d E a

Wejdźmy głębiej w wodę, kochani	a d a
Dosyć tego brodzenia przy brzegu	a d a
Ochłodziliśmy już po kolana	F7+ a/E F7+
Nasze nogi zmęczone po biegu	F E E/F (E E/D E/C E/H)

Wejdźmy w wodę po pas i po szyję	a
Płyńmy naprzód nad czarną głębinę	C
Tam odległość brzeg oczom zakryje	d E F
I zeschniętą przełkniemy tam ślinę	a F d E

Potem każdy się z wolna zanurzy	a d a
Niech się fale nad głową przetoczą	a d a
W uszach brzmieć będzie cisza po burzy	F7+ a/E F7+
Dno otwartym ukaże się oczom	F E E/F (E E/D E/C E/H)

Tak zawisnąć nad ziemią, choć na niej	a
Bez rybiego popłochu, pośpiechu	C
I zapomnieć, zapomnieć, kochani	d E F
Że musimy zaczerpnąć oddechu	a F d a

Dodane 31.08.2018 przez Zbik