Andriej Rublow
Utwór powstał na podstawie radzieckiego dramatu historycznego pt. Andriej Rublow, nakręconego w 1966 roku przez rosyjskiego reżysera Andrieja Tarkowskiego. Dzieło opowiada o życiu Andrieja Rublowa; średniowiecznego, ruskiego pisarza ikon, mnicha, świętego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Informacje o życiu Rublowa są wyjątkowo skąpe i niepewne. Prawdopodobnie przyszedł na świat między 1360 a 1370 rokiem. W młodym wieku złożył śluby zakonne i przyjął imię Andrzej. Jego mistrzami byli m.in. Sergiusz z Radoneża i Teofan Grek. Jego pierwsze dzieła datuje się na ok. 1400 rok. W następnych latach Rublow, samodzielnie bądź z mistrzami, ozdabiał freskami sobory na terenie całej Rusi, w miastach takich jak Zwienigorod, Moskwa czy Włodzimierz. Pod koniec życia mnich osiadł w Monasterze Spaso-Andronikowskim w Moskwie, w którym także zmarł i został pochowany, prawdopodobnie 29 stycznia 1430.
Dzieło Tarkowskiego traktuje biografię średniowiecznego pisarza ikon dość luźno i swobodnie. Film podzielony został na kilka epizodów o tytułach takich jak: Błazen, Pasja według Andrieja, Napaść, Sąd Ostateczny czy finałowy Dzwon. Osiem luźno powiązanych ze sobą części nie zawsze stawia tytułowego bohatera w centrum uwagi widza. Niekiedy postać Rublowa jest tylko tłem; wtedy na pierwszy plan wyłania się obraz XV-wiecznej Rusi – nękanej nędzą, wojnami i okrucieństwem, przedstawianej przez reżysera w sposób realistyczny i wstrząsający.
Fabuła opowiada o drodze, jaką przebywa tytułowy bohater (w którego wcielił się Anatolij Sołonicyn, nazywany przez Tarkowskiego jego ulubionym aktorem), zaczynając jako prosty wędrowny mnich, a kończąc jako świadomy i dojrzały artysta. Jego wiara i talent są poddawane nieustannym próbom – otoczenie pogan, okrutnych tatarów, czy książąt zdrajców, zachwiewa jego ufnością do Boga i prowadzi nawet do tego, że sam staje się trybikiem tej machiny zła. Film opowiada więc o swoistym katharsis, do którego Rublow dąży na różnych etapach swojego życia. Czy osiąga spokój i pojednanie zarówno z Absolutem, jak i ludźmi? Na to pytanie każdy odbiorca znajdzie odpowiedź po zapoznaniu się z filmem.
Piosenkę na podstawie filmu Tarkowskiego Kaczmarski uważał za jeden ze swych najważniejszych utworów. Podobnie jak film z 1966 roku, utwór porusza tematy takie jak szukanie Boga, rola artysty w społeczeństwie czy indywidualne dążenie do uzyskania harmonii. O Rublowie artysta wypowiadał się w ten sposób: Obsesyjnie próbuję szukać jakiegoś sensu w tej szamotaninie i wiecznym błądzeniu. Sztuka jest porządkowaniem, ale nie wystarcza… więc szukanie Boga. Stąd kluczowa dla mnie piosenka o Rublowie, który kreował go w dzikiej męce. Wszelka twórczość jest albo szukaniem Boga, albo wyrażaniem miłości, albo walką z lękiem przed śmiercią.
Dodane
03.07.2019
przez Pan_Kmicic4