| Tydzień z hakiem dobrze było mi na świecie, | e |
| Bo od rana do wieczora piłem wściekle – | a |
| Aż mnie ścięło z nóg na amen tuż przy mecie | H7 |
| I pojąłem, cały drżąc, że jestem w piekle. | e a e H7 e |
| W miejscu stanął czas i lęk ogarnął duszę | e |
| Za całego życia winy wieczną męką. | a |
| By uniknąć jej – wiedziałem – wypić muszę, | H7 |
| Ale jak na złość nie było nic pod ręką. | e a e H7 e |
| Wszyscy krewni i znajomi stali wokół, | a e |
| Pochylali swoje współczujące głowy, | H7 |
| Powtarzając na okrągło – tylko spokój, | e a |
| Nic ci się nie stanie, przecież jesteś zdrowy. | C H7 |
| Potem przyszedł lekarz razem z tłumem gości. | e |
| Każdy z nich ze sobą przyniósł flaszkę wódki | a |
| I śpiewali, że za siedem dni radości | H7 |
| Całą wieczność będę troski miał i smutki. | e a e H7 e |
| I słyszałem, jak bawili się do rana, | e |
| Jak wznosili tuż za ścianą moje zdrowie, | a |
| Kiedy czułem, jak sufitu twarz pijana | H7 |
| Drwiąco patrzy na mnie spod przymkniętych powiek. | e a e H7 e |
| Czas nie mijał, ale trwał z uporem czasu, | a e |
| Który dobrze wie, że czasu ma w nadmiarze. | H7 |
| Minął wiek, nim myśl zrodziła się z hałasu, | e a |
| By pogrążyć w jeszcze większym mnie koszmarze. | C H7 |
| Trzysta lat myślałem o tym, co zrobiłem, | e |
| Trzysta – czego mi się zrobić nie udało, | a |
| Trzecie trzysta się zbierałem na wysiłek, | H7 |
| Żeby sprawdzić, czy mnie słucha własne ciało. | e a e H7 e |
| Kiedy wstałem – puste było moje piekło; | a e |
| Śladu gości, uczt i wrzawy już nie słychać… | H7 |
| Tysiąc lat minęło w końcu – jak się rzekło, | e a |
| Więc najwyższy czas wyskoczyć na kielicha. | C H7 |
| Tydzień z hakiem dobrze było mi na świecie, | e |
| Bo od rana do wieczora piłem wściekle – | a |
| Aż mnie ścięło z nóg na amen tuż przy mecie | H7 |
| I pojąłem, cały drżąc, że jestem w piekle. | e a e H7 e |
Dodane 08.08.2018 przez Zbik
