| Wrzucił mnie na tę wyspę los |
a G a E
|
| Za karę albo ku przestrodze. |
a E a
|
| Z małych radości, prac i trosk |
a G a E
|
| Stworzyłem świat z którym się godzę. |
a E a
|
| Znam pory roku, kwitnień czas, |
E a
|
| Przypływów i odpływów poziom, |
G C
|
| Rytm w którym żyło czworo nas — |
A7 d
|
| Ja, pies, papuga, stary kozioł. |
H E
|
| Rytm w którym żyło czworo nas — |
a G a d
|
| Ja, pies, papuga, stary kozioł. |
a E a E a
|
| Aż w życie moje wtargnął strach, |
a G a E
|
| Rozpacz i drżenie w całym ciele, |
a E a
|
| Gdym ujrzał krwią nasiąkły piach, |
a G a E
|
| Ślad stopy, czaszkę i piszczele. |
a E a
|
| Tak więc się kończy każdy ład |
E a
|
| W tych sypkich resztkach sens szyderczy |
G C
|
| Czemu akurat ten mój świat, |
A7 d
|
| Za swój uznali ludożercy? |
H E
|
| Czemu akurat ten mój świat, |
a G a d
|
| Za swój uznali ludożercy? |
a E a E a
|
| Odtąd zaszyty w duszny gąszcz |
a G a E
|
| Patrzę wstrząśnięty, oniemiały, |
a E a
|
| Jak mięsem nowych ofiar wciąż |
a G a E
|
| Sycą się dzikie rytuały. |
a E a
|
| Nie strzeże mnie już puszczy mrok, |
E a
|
| Bezpieczne ścieżki nikną w złudzie |
G C
|
| Gdy pytam Boga wznosząc wzrok |
A7 d
|
| Czy ja i oni — my — to ludzie? |
H E
|
| Gdy pytam Boga wznosząc wzrok |
a G a d
|
| Czy ja i oni — my — to ludzie? |
a E a E a
|
| Tak bym zwątpienia pełen stał |
a G a E
|
| I na stworzenia cud pomstował |
a E a
|
| Gdyby nie to, że los mi dał |
a G a E
|
| Choć jedną z ofiar uratować. |
a E a
|
| I trwamy w lęku, który zna |
E a
|
| Dusz naszych najciemniejsze strony |
G C
|
| Kozioł, papuga, pies i ja |
A7 d
|
| I jeden człowiek ocalony. |
H E
|
| Kozioł, papuga, pies i ja |
a G a d
|
| I jeden człowiek ocalony. |
a E a E a
|
Dodane
04.09.2014
przez PrzemekL