| Katedra w rękach wroga | a d a |
| Mór, głód, ofiary krwi | d E |
| Cierpliwy naród w progach | a d a |
| U zatrzaśniętych drzwi | d E a |
| Pociągnął wróg za sznury | a d a |
| By kłamać zaczął dzwon | d E |
| Ale nie runął z góry | a d a |
| Oczekiwany ton | d E a |
| Bo garbus u jego serca wisi | C G |
| I w spiż parszywym tłucze łbem | G C |
| Rozbrzmiewa w niespodziewanej ciszy | C G |
| Jego ni rechot, ni to jęk | E a (E7) |
| On ceni czyste dzwonu dźwięki | a E |
| Prostują mu garbaty los | E7 a (G) |
| Więc widząc kto wziął sznur do ręki | C G7 |
| Odebrał panu jego głos | E7 a |
| Więc rodzi wściekłą burzę | a d a |
| I tłumny plac i gmach | d E |
| Przeklina wróg przy sznurze | a d a |
| Przeklina tłum we łzach | d E a |
| Uwolnij dzwon poczwaro | a d a |
| Nie ma co jeść, co pić | d E |
| Nasycić daj się wiarą | a d a |
| Daj chociaż dzwonom bić | d E a |
| Dopóki sznura wroga dłoń dotyka | C G |
| Niech huczy w nawach próżna złość | G C |
| Ja wisieć będę Panu u języka | C G |
| Aż będzie któryś z nas miał dość | E a (E7) |
| Lecz nawet gdy mnie diabli wezmą | a E |
| Poświadczy świętych figur rząd | E7 a (G) |
| Że jeden garbus karku nie zgiął | C G7 |
| Wśród upodlonych klątw | E7 a |
Dodane 19.06.2012 przez AŁ
