Przyjaciele

Tekst: Jacek Kaczmarski

Muzyka: Jacek Kaczmarski

Wykonanie: Jacek Kaczmarski

	a E
	a E
	a

Żyło raz przyjaciół dwóch,	a
Jeden mieli smak i słuch	a
I na świat patrzyli takim samym wzrokiem.	a E
A na świecie wojna trwała,	a
Wojna ludzi rozdzielała.	a
Oni cało szli przed siebie równym krokiem.	E a

Razem naciskali spust,	a
Razem brali chleb do ust	a
I do domów list pisali w jednej chwili.	a E
Walczyć wspólnie było raźniej,	a
Gdy wokoło krwawe łaźnie,	a
A po łaźniach raźniej, kiedy razem pili.	E a

W tym ich mały dramat tkwił:	a
Jeden pił i drugi pił;	a
Lali w gardła co popadło równocześnie.	a E7
Lecz choć razem zakąszali,	E7
W jednej chwili przechylali –	E7
Jeden później się upijał, drugi wcześniej.	E7 a (E)

Któryś z nich zobaczył raz	a
Słup, na który zaraz wlazł –	a
Milczą dzieje czy był trzeźwy czy pijany.	a E
Wtem krzyk straszny przyjaciela:	a
Złaź! Zobaczą i zestrzelą!	a
Gdzie i po co?! Na dół złaź! Na boskie rany!	E a

Czemu zaraz mam być trup?	a
To jest bardzo dobry słup,	a
Żeby móc poszerzyć sobie horyzonty!	a E7
Patrzę w górę i na boki	E7
I niekiepskie mam widoki,	E7
A poza tym sięgam wzrokiem ponad fronty!	E7 a (E)

Ale ja o ciebie drżę!	a
Złaź tu do mnie, błagam cię!	a
Krzyczy druh i odbezpiecza broń w rozpaczy.	a E
Dla twojego dobra przecież	a
Towarzyszę ci po świecie!	a
Dla mnie przyjaźń zawsze przyjaźń będzie znaczyć!	E a

Palca spust posłuchał i	a
Spod chmur ciężkich w barwie krwi	a
Spadł jak worek ten, co szukał śladu gwiazd.	a E7
Nikt się nigdy nie dowiedział,	E7
Co zobaczył, gdy tam siedział –	E7
Słup jak słup – a przyjaciela ma się raz!	E7 (E7 a)

Dodane 16.08.2018 przez Pan_Kmicic4