| Nie kuś mnie jabłkiem żeberko ty moje – |
C a C a
|
| Nie zakazano nam przecież kielicha, |
C a C G
|
| Który otwiera ukryte podwoje |
d C G
|
| Raju, gdzie zaraz szybciej się oddycha. |
a G F e a
|
| Wcale nie trzeba nam podszeptów węża |
C a C a
|
| I całkiem zbędny nauczyciel – motyl; |
C a C G
|
| Patrz, jak się moja niewinność napręża |
d C G
|
| Z wielkiej na Twoją niewinność ochoty. |
a G F e a
|
| Przejdziemy razem przez ogień i wodę – |
C G C G
|
| Wygnane z raju, zbrukane gołąbki, |
C G d C G
|
| Lecz przedtem jeszcze ujrzymy w nagrodę |
d C G
|
| W dziąsełkach dziecka dwa malutkie ząbki. |
a G F e a
|
| Więc nie kuś jabłkiem moje ty żeberko, |
C a C a
|
| Bo kielich woli Twój spragniony piechur. |
C a C G
|
| Kochaj go, kiedy łyka chłód i cierpkość |
d C G
|
| Za jego grzechy i – pomimo grzechów. |
a G F e a
|
|
d C G
|
| Za jego grzechy i – pomimo grzechów. |
a G F e a
|
Dodane
19.10.2020
przez Baltazar
