W szafirowe perspektywy |
e a C0 e
|
Morze, niebo, echo gromu |
e a C0 e
|
Płynie Odys Przenikliwy, |
C G
|
Łzy źrenicą szuka domu. |
C0 e
|
Wysp szmaragdy, skał świątynie |
a e
|
Patrzą milcząc aż przepłynie. |
Cis0 C H7 e
|
Był z Odysa, jak się zdaje, |
e a C0 e
|
Jebus, rabuś, zabijaka. |
e a C0 e
|
Branki brał, plądrował kraje |
C G
|
A czekała nań Itaka. |
C0 e
|
Z przebiegłości w interesach |
a e
|
Zyskał miano Ulissesa. |
Cis0 C H7 e
|
Wódz tysięcy, mąż wyniosły |
C H7 C0 e
|
Jakich mało znały dzieje |
C H7 C0 e
|
Kreśli w falach piórem wiosła |
C H
|
Swoich błędów Odyseję. |
e a
|
Ulubieniec bogów, strateg |
G H
|
Jeden mu pozostał statek. |
a C0
|
Jeden mu pozostał statek... |
Cis0 C H7 e
|
A tam (jeśli wierzyć pieśni) |
e a C0 e
|
Wierna żona, dom w winnicy; |
e a C0 e
|
Niecierpliwi i obleśni |
C G
|
Rządzą schedą zalotnicy. |
C0 e
|
Piją wino, rżną barany – |
a e
|
Jeden z nich ma być wybrany. |
Cis0 C H7 e
|
Jak naprawdę było – nie wiem, |
e a C0 e
|
Może zwodzą pieśni słowa – |
e a C0 e
|
Słodkim łupem – bezkrólewie, |
C G
|
Dumna i posażna wdowa. |
C0 e
|
Mógł – zbłądziwszy w gwiazd eony – |
a e
|
Rabuś zostać ograbiony |
Cis0 C H7 e
|
Z pokus syren się ocalił, |
C H7 C0 e
|
Nie dał się zamienić w świnię |
C H7 C0 e
|
Pieśń człowieka doskonali, |
C H
|
Człowiek znika, pieśń nie ginie. |
e a
|
Tak śmiertelnik sięga szczytów |
G H
|
I w tym tkwi realizm mitu. |
a C0
|
I w tym tkwi realizm mitu... |
Cis0 C H7 e
|
Krąży Telemacha statek |
e a C0 e
|
Po zatokach i cieśninach. |
e a C0 e
|
Czy młodzieniec znajdzie tatę? |
C G
|
Czy rozpozna ojciec syna? |
C0 e
|
Czy ruszając na swą Troję |
a e
|
Syn udźwignie ojca zbroję? |
Cis0 C H7 e
|
Los Odysa dróg nie skraca |
C H7 C0 e
|
Ciąży w rękach pióro wiosła – |
C H7 C0 e
|
Trzeba mieć do czego wracać, |
C H
|
Czego trzymać się by sprostać. |
e a
|
Trzeba jeszcze mieć w co wierzyć |
G H
|
By się z własną pieśnią zmierzyć. |
a C0
|
Trzeba jeszcze mieć w co wierzyć... |
Cis0 C H7 e
|
Dodane
13.06.2017
przez DX