| Posągi tyrana z rozkoszą się kruszy, | h Fis7 |
| Lecz w brązu odłamkach, w odpryskach granitu | Fis7 h |
| Przetrwają ziarenka i żyłki tej duszy, | h C |
| Co żyła w strąconym ze szczytów. | Fis7 h |
| I w każdym, kto widział wszechmocy upadek, | h Fis7 |
| I w każdym pomniku odlanym ze złomu | Fis7 h |
| Tkwić będzie istoty tyrana odłamek, | h C |
| Choć nikt się nie przyzna nikomu. | Fis7 h |
| Z rozkoszą się kruszy posągi tyrana, | h Fis7 |
| Lecz pustych cokołów natura nie znosi, | Fis7 h |
| A wszystkich posągów materia – ta sama | h C |
| I każdy z nas w sobie ją nosi. | Fis7 h |
| A wszystkich posągów materia – ta sama | h C |
| I każdy z nas w sobie ją nosi. | Fis7 h |
| Posągi tyrana z rozkoszą się kruszy, | h Fis7 |
| Lecz w brązu odłamkach, w odpryskach granitu | Fis7 h |
| Przetrwają ziarenka i żyłki tej duszy, | h C |
| Co żyła w strąconym ze szczytów. | Fis7 h |
Dodane 09.02.2019 przez Pan_Kmicic4