Pompeja

Tekst: Jacek Kaczmarski

Muzyka: Jacek Kaczmarski

Wykonanie: Jacek Kaczmarski

e9 e

Odkopywaliśmy miasto Pompeję	e
Jak się odkrywa spodziewane lądy,	A
Gdy okiem ludzkim nie widziane dzieje	a
Jutro ujrzane potwierdzą poglądy,	e
Z których dziś jeszcze głupców tłum się śmieje.	a H7 e

W miarę kopania miejski cień narastał	G
Jakbyśmy wszyscy wracali do domu,	D
Wjeżdżając wolno w świt wielkiego miasta	a
Cicho, by snu nie przerywać nikomu,	e
Tylko pies szczekał i łańcuchem szastał.	a H7 e9

– Czemu pies szczeka, rwie się na łańcuchu? –	e
Szybkie dłonie masują mięśnie dostojnika,	A
Który w łaźni na własnym kołysząc się brzuchu	a
Wydaje rozkazy, pyta niewolnika.	e
– Pies szczeka bo się boi wielkiego wybuchu!	a H7 e

– Bzdura! Na chwilę przerwij, bolą kości,	G
Co z poetą którego rozkazałem śledzić?	D
– Nic nowego – meldują podwładni z ciemności –	a
W swoim mieszkaniu przy kaganku siedzi	e
I pisze za wierszem wiersz dla potomności.	a H7 e9

– Czemu pies szczeka, targa się po nocy? –	e
Tej którą objął twarz znieruchomiała.	A
– Bzdura, może chuligan trafił kundla z procy –	a
Mruczy, chce wydobyć uległość z jej ciała,	e
Ale ona w oknie utkwiła już oczy.	a H7 e

– Ziemia drży, czy nie czujesz? Objął ją od tyłu	G
I szepnął do ucha – to drżą członki moje!	D
Świat nie zginie, dlatego że bydlę zawyło –	a
Odwraca jej głowę i długo całuje,	e
Na dach pada gorące pierwsze ziarno pyłu.	a H7 e9

– Czemu pies szczeka, słychać w całym mieście? –	e
Więzień szarpie kratę, czuje duszny powiew.	A
– Strażnicy, otwórzcie! Ludzie, gdzie jesteście?!	a
– Ja jestem – żebrak spod muru odpowie;	e
Ślini się, nóg nie ma, drzemał przy areszcie.	a H7 e

– Ratuj mnie, wypuść! – Ten tylko się ślini	G
I ślina w ciemnościach już błyszczy czerwono.	D
– Mogę pomodlić się w jakiejś świątyni,	a
Tyle ich ostatnio tutaj postawiono;	e
Nic żaden z bogów dla nas nie uczyni!	a H7 e9

– Czemu pies szczeka? Patrz jak płonie niebo,	e
Z pieca wyciągaj bochenki niezdaro;	A
Ziemia dygoce, uciekać stąd trzeba,	a
Nie chcę być własnej głupoty ofiarą!	e
Weź wszystkie pieniądze i formę do chleba!	a H7 e

– Czemu pies szczeka?! Tak to już koniec,	G
Lecz jeszcze zabiorę te misy z ołtarza.	D
Nikt nie zobaczy, gdy wszystko zniszczone!	a
Nie zdążę, nie zdążę! Noc w dzień się rozjarza!	e
Biegnę, jak ciężko! Powietrze spalone…	a H7 e (a e a)

Psa, który ostrzegał, nikt nie spuścił z łańcucha.	a
Zastygł. Pysk otwarty, łapy w próg wtopione.	H7 (e)

Podniosłem oczy i objąłem wzrokiem	e
Ulice, stragany, stadiony, sklepienia;	G
Wtem słyszę szmer –	H7
Pada z nieba popiół…	a
A to się tylko obsunęła ziemia	e
Pod czyimś szybkim, nierozważnym krokiem.	a H7 e9

Dodane 17.03.2018 przez Alek