| Jak wstyd jest żyć wśród pięknych koni |
a G
|
| Podstępnym, człekożerczym życiem |
G a
|
| Miast doskonałość z nimi gonić |
C G
|
| Po łokcie babrać się w korycie |
e a (G)
|
| Miast doskonałość z nimi gonić |
C G
|
| Po łokcie babrać się w korycie |
e a
|
| Czuć wyższość ich i dostojeństwo |
a G
|
| Ich wzrok z wybaczającym żalem |
G a
|
| I własnej duszy bezeceństwo |
C G
|
| Wychwalać jak dekalog zalet |
e a (G)
|
| I własnej duszy bezeceństwo |
C G
|
| Wychwalać jak dekalog zalet |
e a
|
| Ich ruchy płynne, czyste kształty |
a G
|
| Ich myśli pełne prostych treści |
G a
|
| Ja - Jahus brudny i włochaty |
C G
|
| Potrafię zniszczyć i zbezcześcić |
e a (G)
|
| Ja - Jahus brudny i włochaty |
C G
|
| Potrafię zniszczyć i zbezcześcić |
e a
|
| A co potrafię, to uczynię |
a G
|
| Bo taka moja jest natura |
G a
|
| Zło w mojej krwi, jad w mojej ślinie |
C G
|
| A czynem rządzi wstyd i uraz |
e a (G)
|
| Zło w mojej krwi, jad w mojej ślinie |
C G
|
| A czynem rządzi wstyd i uraz |
e a
|
| Zresztą niwecząc to, co żywe |
a G
|
| I rozkoszując się niszczeniem |
G a
|
| Wszak człowieczeństwo swe odkrywam |
C G
|
| I budzi we mnie się sumienie! |
e a (G)
|
| Wszak człowieczeństwo swe odkrywam |
C G
|
| I budzi we mnie się sumienie! |
e a
|
| Płaczę nad tym, co doskonałe |
a G
|
| I nienawidzę w sobie złego - |
G a
|
| Więc tęsknię znów za ideałem |
C G
|
| Dążąc do - unicestwionego |
e a (G)
|
| Więc tęsknię znów za ideałem |
C G
|
| Dążąc do - unicestwionego |
e a
|
| Com widział, myślał - tom opisał |
a G
|
| I bluźnią bliźni, żem ich zbrudził |
G a
|
| Mówią - zgorzkniały egoista |
C G
|
| Który nie cierpi wszystkich ludzi |
e a (G)
|
| Mówią - zgorzkniały egoista |
C G
|
| Który nie cierpi wszystkich ludzi |
e a
|
| Gorzki egoizm - cecha płocha |
a G
|
| Ale niech będzie. Pod warunkiem: |
G a
|
| Nie pisałbym, gdybym nie kochał |
C G
|
| Człowieka. Lecz poza gatunkiem |
e a (G)
|
| Nie pisałbym, gdybym nie kochał |
C G
|
| Człowieka. Lecz poza gatunkiem |
e a
|
Dodane
23.04.2012
przez Zbik
