| Siedzieliśmy w poczekalni, bo na zewnątrz deszcz i ziąb | d A7 d |
| Do pociągu sporo czasu jeszcze było | C A7 |
| Można zatem wypić kawę albo rzucić coś na ząb | d A7 d |
| Bo nikt nie wie, kiedy człek znów napcha ryło | C A7 |
| Wtem słyszymy kół stukoty i lokomotywy świst | d C |
| Więc rzucamy się do wyjścia na perony | B A |
| Ale w miejscu nas zatrzymał megafonów zgrzyt i pisk | d C B A |
| - To nie wasz pociąg - ogłosiły megafony | B A |
| Uwierzyliśmy megafonom | d C d |
| Uprzejmie wszak ostrzegły nas | A d |
| Po co stać w deszczu na peronie | d C F A7 |
| Skoro przed nami jeszcze czas? | d C d |
| Żarcie szybko się skończyło, nuda zagroziła nam | d A7 d |
| Zaczęliśmy drzemać, marzyć i flirtować | C A7 |
| Ktoś przygrywał na gitarze, zanucili tu i tam | d A7 d |
| Zaciążyły nam do tyłu nasze głowy | C A7 |
| Wtem słyszymy kół stukoty i lokomotywy świst | d C |
| Więc ospale podnosimy się z foteli | B A |
| Ale w miejscu nas zatrzymał megafonów zgrzyt i pisk | d C B A |
| - To nie wasz pociąg - przez megafon powiedzieli | B A |
| Uwierzyliśmy megafonom | d C d |
| Pomarzyć w cieple - dobra rzecz | A d |
| Po co stać w deszczu na peronie | d C F A7 |
| Zamiast w fotelu miękkim lec? | d C d |
| Po marzeniach przyszła kolej na dziewczyny oraz łyk | d A7 d |
| Co pozwolił nam zapomnieć o czekaniu | C A7 |
| Gdy tymczasem za oknami n-ty już się puszył świt | d A7 d |
| I poczuliśmy się trochę oszukani | C A7 |
| Więc gdy znowu kół stukoty usłyszeliśmy i świst | d C |
| W garść się wzięliśmy i dalej - na perony! | B A |
| Lecz zatrzymał nas na progu już znajomy zgrzyt i pisk | d C B A |
| - To nie wasz pociąg! - Ogłosiły megafony | B A |
| Uwierzyliśmy megafonom | d C d |
| W końcu nie było nam tak źle | A d |
| Po co stać w deszczu na peronie | d C F A7 |
| Gdzie z wszystkich stron wichura dmie? | d C d |
| Uderzyło nas jak gromem, spojrzeliśmy wreszcie w krąg | d A7 d |
| A już wiele, wiele świtów przeminęło! | C A7 |
| I patrzymy w starcze oczy, powstrzymując drżenie rąk | d A7 d |
| Zadziwieni - gdzie się życie nam podziało? | C A7 |
| Wybiegamy na perony, lecz na torach leży rdza | d C |
| Semafory, hen pod lasem - opuszczone | B A |
| Żaden pociąg nie zabierze już z tej poczekalni nas | d C B A |
| Milczą teraz niepotrzebne megafony | B A |
| I gorzko się zapatrzyliśmy | d C d |
| W zabrane nam dalekie strony | A d |
| I w duszach swych przeklinaliśmy | d C F A7 |
| Tę łatwą wiarę w megafony | d C d |
Dodane 10.05.2011 przez DX
