| W bezokiennych korytarzach | D |
| Śniedź na nieruchomych klamkach; | D |
| W ciszy, co jak krzyk przeraża, | h |
| Śpi Matka Łubianka. | G A7 D |
| Utraciła wszystkie dzieci – | D |
| Więźniów, katów, dygnitarzy, | D |
| Tylko gdzieś w kotłowni świeci | h |
| Ogień w prostej twarzy. | G A7 D |
| Pochylony nad płomieniem, | G D |
| Kaszląc, bo się komin zatkał, | G D |
| Lejtnant Wania ze skupieniem | G D |
| Pali tajne akta. | h A7 D |
| Z dymem idą protokoły, | D |
| Win dowody i wyroki, | D |
| Nazwy Magadanów, Kołym – | h |
| Cały kraj szeroki. | G A7 D |
| W niebyt nieba przesłuchania | D |
| Ulatują w jasnym żarze | D |
| I uważać musi Wania, | h |
| Żeby się nie sparzyć. | G A7 D |
| Iskier beztroska feeria | G D |
| Dziarsko losy ludzkie pali; | G D |
| Ach, gdybyż to widział Beria! | G D |
| Gdybyż widział Stalin! | h A7 D |
| Tyle pracy w dym i popiół, | D |
| Tyle krwi i atramentu! | D |
| Dobrze, Wania, żeś se popił, | h |
| Żeby nie czuć wstrętu. | G A7 D |
| Dłonie w sadzy drą z mozołem | D |
| Skoroszyty i bruliony. | D |
| Dobrze, Wania, że łyknąłeś, | h |
| Bobyś był wzruszony. | G A7 D |
| Jak kazali, to kazali, | G D |
| Ogień w oczach Wani błyska – | G D |
| Kiedy się historię spali, | G D |
| Karta będzie czysta. | h A7 D |
| Czy to żal za gardło chwyta | D |
| Oddanego swemu dziełu? | D |
| Czy z Urzędu zrobią szpital, | h |
| Czy może muzeum? | G A7 D |
| Będą tu przyjmować gości | D |
| Lub pacjentów w czystych łóżkach | D |
| I zapomni o przeszłości | h |
| Łubianka Matuszka. | G A7 D |
| W ciemnym niebie gwiazdy świecą, | G D |
| Mrok Matuszki duszę wymiótł. | G D |
| Wani łzy po twarzy lecą | G D (A7) |
| W ciemnym niebie gwiazdy świecą, | g d |
| Mrok Matuszki duszę wymiótł. | g d |
| Wani łzy po twarzy lecą | g d |
| Ale to – od dymu. | D A D |
Dodane 20.08.2018 przez Zbik
