Obce lasy przemierzam, serce szarpie mi krtań |
e C H7 e
|
Nie ze strachu - z wściekłości, z rozpaczy |
e C H7 e
|
Ślad po wilczych gromadach mchy pokryły i darń |
a C E7 a
|
Niedobitki los cierpią sobaczy |
a C E7 a
|
Z gąszczu żaden kudłaty pysk nie wyjrzy na krok |
H7 C
|
W ślepiach obłęd, lęk, chciwość lub zdrada |
H7 C H7
|
Na otwartych przestrzeniach dawno znikł wilczy trop |
a
|
Wilk wie dobrze czym pachnie zagłada |
a C H7
|
Słyszę wciąż i uszom nie wierzę |
e a
|
Lecz potwierdza co krok wszystko mi |
Fis H7
|
Zwierzem jesteś i żyjesz jak zwierzę |
e a
|
Lecz nie wilki, nie wilki już wy! |
C H7 e
|
Myśli brat, że bezpieczny, skoro schronił się w las |
e C H7 e
|
Lecz go ściga nie Bóg - ściga człowiek |
e C H7 e
|
Śmigieł świst nad głowami, grad pocisków i wrzask |
a C E7 a
|
Co wyrywa źrenice spod powiek |
a C E7 a
|
Strzelców twarze pijane w drzew koronach znad luf |
H7 C
|
Wrzący deszcz wystrzelonych ładunków |
H7 C H7
|
To już nie polowanie, nie obława, nie łów |
a
|
To planowe niszczenie gatunku! |
a C H7
|
Z rąk w mundurach, z helikopterów |
e a
|
Maszynowa broń wbija we łby |
Fis H7
|
Czarne kule i wrzask oficerów |
e a
|
Wy nie wilki, nie wilki już wy! |
C H7 e
|
Kto nie popadł w szaleństwo, kto nie poszedł pod strzał |
e C H7 e
|
Jeszcze biegnie klucząc po norach |
e C H7 e
|
Lecz już nie ma kryjówek, które miał, które znał |
a C E7 a
|
Wszędzie wściekła wywęszy go sfora |
a C E7 a
|
I pomyśleć, że kiedyś ją traktował jak łup |
H7 C
|
Który niewart wilczych był kłów |
H7 C H7
|
Dziś krewniaka swym panom zawloką do stóp |
a
|
Lub rozszarpią na rozkaz bez słów. |
a C H7
|
Bo kto biegnie - zginie dziś w biegu |
e a
|
A kto stanął - padnie gdzie stał |
Fis H7
|
Krwią w panice piszemy na śniegu |
e a
|
My nie wilki, my mięso na strzał! |
C H7 e
|
Ten skowycze trafiony, tamten skomli na wznak |
e C H7 e
|
Cóż ja sam nic tu zrobić nie mogę |
e C H7 e
|
Niech się zdarzy co musi się zdarzyć i tak |
a C E7 a
|
Kiedy pocisk zabiegnie mi drogę |
a C E7 a
|
Starą ranę na karku rozszarpuje do krwi |
H7 C
|
Ale póki wilk krwawi - wilk żyw |
H7 C H7
|
Więc to jeszcze nie śmierć - śmierć ostrzejsze ma kły |
a
|
Nie mój tryumf, lecz zwycięstwo - nie ich! |
a C H7
|
Na nic skowyt we wrzawie i skarga |
e a
|
Póki w żyłach starczy mi krwi |
Fis H7
|
Pierwszy bratu skoczę do gardła |
e a
|
Gdy zawyje - Nie wilki już my! |
C H7 e
|
Dodane
30.05.2011
przez DX