| Był Anglik, co przyjaźń nawiązał z Hindusem | a |
| Z najczystszej sympatii, a nie pod przymusem. | G |
| Do dzisiaj by trwała | F |
| Ta przyjaźń wspaniała, | E |
| Lecz Hindus nieświeży dał mu ser. | a E7 a |
| Pretensje mieć trudno do tego Anglika, | a |
| Gdy druh w narodowej go dumie dotyka. | G |
| Więc wzgardził pariasem | F |
| I przyjaźń swą z czasem | E |
| Położył u stóp – Irlandczyka. | a E7 a |
| Narody, narody! Po diabła narody | d |
| Stojące na drodze do szczęścia i zgody? | a |
| Historia nam daje dobitne dowody: | E7 |
| Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody – | a A7 |
| Narody, narody, narody! | d E7 a |
| Raz Francuz sąsiada miał, co był z Somalii, | a |
| W Tuluzie mieszkali i pastis pijali. | G |
| Lecz wnet się przekonał | F |
| Potomek Dantona | E |
| Że druh jego łeb ma ze stali. | a E7 a |
| Nie mieli pretensji koledzy Francuza, | a |
| Że przepić nie umiał czarnego łobuza. | G |
| Lecz rzekli: Mon ami, | F |
| Jak pić chcesz – to z nami! | E |
| Bo nie dla przybłędów Tuluza! | a E7 a |
| Narody, narody! Po diabła narody | d |
| Stojące na drodze do szczęścia i zgody? | a |
| Historia nam daje dobitne dowody: | E7 |
| Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody – | a A7 |
| Narody, narody, narody! | d E7 a |
| Raz Chińczyk w Japonce się tak zauroczył, | a |
| Że wizje małżeństwa był przed nią roztoczył, | G |
| Lecz Kwiat Kraju Wiśni | F |
| Rzekł – ani się mi śni! | E |
| Spójrz w lustro, wszak skośne masz oczy! | a E7 a |
| Cóż z sercem złamanym uczynić na świecie? | a |
| Więc poszedł do wojska i śnił o odwecie. | G |
| Lecz – losu ironio! – | F |
| Brak wojny z Japonią | E |
| Do mnichów więc strzela w Tybecie! | a E7 a |
| Narody, narody! Po diabła narody | d |
| Stojące na drodze do szczęścia i zgody? | a |
| Historia nam daje dobitne dowody: | E7 |
| Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody – | a A7 |
| Narody, narody, narody! | d E7 a |
| Sympatię Singalez raz czuł do Tamila, | a |
| Choć wrogość dzieliła ich ludy na Sri-La- | G |
| Nce – dawnym Cejlonie, | F |
| Gdzie nawet są słonie | E |
| W polityce mądre nad wyraz. | a E7 a |
| Lecz słoń Singaleza – Tamilów sympatyk – | a |
| Zwykł noc mu po nocy wykradać granaty, | G |
| I pojął Singalez, | F |
| Że musi, choć z żalem | E |
| Sympatie swe spisać na straty. | a E7 a |
| Narody, narody! Po diabła narody | d |
| Stojące na drodze do szczęścia i zgody? | a |
| Historia nam daje dobitne dowody: | E7 |
| Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody – | a A7 |
| Narody, narody, narody! | d E7 a |
| Był też Palestyńczyk, co z Żydem się bratał | a |
| W przyjaźni tej widząc nadzieję dla świata, | G |
| Strzelając do niego | F |
| Powtarzał: Kolego, | E |
| Ta krew nas połączy na lata. | a E7 a |
| Lecz w takiej przyjaźni nie widział Żyd cnoty, | a |
| Bo nie miał ochoty na nowe Golgoty, | G |
| Więc rzekł – przyjacielu, | F |
| My tu, w Izraelu | E |
| Nie mamy dla ciebie roboty! | a E7 a |
| Narody, narody! Po diabła narody | d |
| Stojące na drodze do szczęścia i zgody? | a |
| Historia nam daje dobitne dowody: | E7 |
| Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody – | a A7 |
| Narody, narody, narody! | d E7 a |
| Libijczyk, choć żony miał trzy, muzułmanki, | a |
| Czadyjkę sprowadził do swojej lepianki | G |
| I rzekł: Dla przykładu | F |
| Dam ja z tobą czadu – | E |
| I brał ją – wieczory i ranki. | a E7 a |
| Choć miłość przeszkody pokonać potrafi – | a |
| Nie zebrał za czyn swój Libijczyk ów braw i | G |
| Dla dobra socjali- | F |
| Zmu ją mu zabrali | E |
| Ci, których wychował Kadafi. | a E7 a |
| Narody, narody! Po diabła narody | d |
| Stojące na drodze do szczęścia i zgody? | a |
| Historia nam daje dobitne dowody: | E7 |
| Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody – | a A7 |
| Narody, narody, narody! | d E7 a |
| Bez tchu w herbaciarni wypiwszy pięć herbat | a |
| Albańczyk zapałał miłością do Serba, | G |
| Lecz Serb, po Śliwowi- | F |
| Cy – Albańczykowi | E |
| Na zębach wypisał swój herbarz. | a E7 a |
| Szczerbaty Albańczyk – to pół Albańczyka, | a |
| Niejeden polityk się na tym potyka, | G |
| Choć jęczy duch Tity, | F |
| Że zbędny polityk, | E |
| Gdzie trzeba dentysty – praktyka. | a E7 a |
| Narody, narody! Po diabła narody | d |
| Stojące na drodze do szczęścia i zgody? | a |
| Historia nam daje dobitne dowody: | E7 |
| Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody – | a A7 |
| Narody, narody, narody! | d E7 a |
| Na Cyprze był Turek, co druha miał – Greka, | a |
| Obydwu zabrała rodzima bezpieka. | G |
| Przy więźniów wymianie | F |
| Spotkali się w bramie – | E |
| Bez słowa minęli – człek człeka. | a E7 a |
| Wnet Greczyn u Turków, u Greków zaś Turek | a |
| O jednej godzinie stanęli pod murek. | G |
| W czas potem niedługi | F |
| Nad jednym i drugim | E |
| Piaszczysty się wznosił pagórek. | a E7 a |
| Narody, narody! Po diabła narody | d |
| Stojące na drodze do szczęścia i zgody? | a |
| Historia nam daje dobitne dowody: | E7 |
| Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody – | a A7 |
| Narody, narody, narody! | d E7 a |
| Rosjanin był, który – nie jego to wina – | a |
| Za brata uważał pewnego Gruzina. | G |
| Czas drużby był krótki, | F |
| Bo ów nie pił wódki, | E |
| Rosjanin nie pijał zaś wina. | a E7 a |
| Napisał na niego gdzie trzeba więc donos | a |
| I łzę nad przyjaźnią utoczył wzmocnioną. | G |
| W obozie zaś Gruzin | F |
| Odsiedział lat tuzin, | E |
| Lecz przecież go w końcu zwolniono! | a E7 a |
| Narody, narody! Po diabła narody | d |
| Stojące na drodze do szczęścia i zgody? | a |
| Historia nam daje dobitne dowody: | E7 |
| Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody – | a A7 |
| Narody, narody, narody! | d E7 a |
| Ci wszyscy o których tak długo tu mendzę | a |
| Co dzień się widują na forum OeNZet | G |
| I skarżą się wzajem | F |
| Na ludy i kraje, | E |
| Nie skarżąc się jednak na nędzę. | a E7 a |
| Bo mają do siebie już to kuluary | a |
| Gdzie naród z narodem się chwyta za bary, | G |
| Że nie o to chodzi, | F |
| Kto komu gdzie szkodzi, | E |
| Lecz o to – po ile dolary. | a E7 a |
| Narody, narody! Po diabła narody | d |
| Stojące na drodze do szczęścia i zgody? | a |
| Historia nam daje dobitne dowody: | E7 |
| Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody – | a A7 |
| Narody, narody, narody! | d E7 a |
| Był Polak-patriota, co przy wódki skrzynce | a |
| Zawierał przyjaźni pakt z Ukraińcem. | G |
| Od słowa do słowa | F |
| Dotarli do Lwowa | E |
| Ścierając się jak dwa odyńce. | a E7 a |
| Gdy bić się skończyli, trafili za kraty | a |
| Podarłszy w pamięci doniosłe traktaty: | G |
| Bo gdy przyjdzie czas – | F |
| Wy nas, a my was! | E |
| Po brzuchach! – i: budem rezaty! | a E7 a |
| Narody, narody! Po diabła narody | d |
| Stojące na drodze do szczęścia i zgody? | a |
| Historia nam daje dobitne dowody: | E7 |
| Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody – | a A7 |
| Narody, narody, narody! | d E7 a |
| Ach gdybyż narodów na świecie nie było, | d |
| Jak nam by się wtedy szczęśliwie tu żyło! | a |
| Dla dobra człowieka, dla szczęścia ludzkości | E7 |
| Złączonej w potężnym uścisku miłości, | a A7 |
| Aż z trzaskiem pękałyby kości. | d E7 a |
Dodane 18.09.2017 przez DX
