| Za chwilę start wielkiego biegu za miliony. | d H0 A7 |
| – Więc doczekałem się nareszcie swego dnia! | d H0 A7 |
| Chrypną głośniki: Czarny Koń, dżokej w czerwonym | g |
| – To dżokej mój, a Czarny Koń – to właśnie ja! | B A7 |
| Nie na mnie skierowane publiczności oczy, | d H0 A7 |
| Na mnie nie stawiał nikt, pisano o mnie źle, | d H0 A7 |
| Ale ja wiem, że mogę gnać, co koń wyskoczy | g |
| I że zwycięstwo jest pisane właśnie mnie! | B A7 d |
| Start! Tunel toru za barierą się otwiera, | d d7 A7 |
| Do przodu rwę, wiatr z oczu mi wyciska łzy, | d d7 A7 |
| Dżokej w strzemionach staje, chłoszcze jak cholera! | g |
| Na czarnej sierści rosną pierwsze pręgi krwi! | B A7 |
| Sam wiem, jak biec! Kopyta szarpią ruń na bruzdy, | d A7 |
| Przeszkody tnę – jedna po drugiej – od niechcenia! | d A7 |
| Ach, jak bym biegł! – Tylko bez siodła i bez uzdy, | g d |
| Co chcą powstrzymać mnie od mego przeznaczenia! | B A7 d |
| Co mnie obchodzą publiczności dzikie wrzaski?! | d H0 A7 |
| Co mnie obchodzi dżokej mój – czerwony karzeł?! | d H0 A7 |
| Ja tu dla siebie biegnę, nie z niczyjej łaski, | g |
| I – co potrafię – zaraz wszystkim wam pokażę! | B A7 |
| Znikają z obu stron chorągwie, twarze, godła, | d H0 A7 |
| Ja czuję tor i tylko tor i kopyt takt, | d H0 A7 |
| Więc jeden ruch! – i wylatuje dżokej z siodła | g d |
| I z pyska znika mi wędzidła słony smak! | B A7 d |
| Pędzę co sił, cóż dla mnie dyskwalifikacja – | d d7 A7 |
| Przegrywa stajnia, dżokej, widz – ale nie ja! | d d7 A7 |
| Nikt nie zagrozi mi – to dla mnie ta owacja, | g |
| Lecz meta nie jest końcem biegu – ani dnia! | B A7 |
| Więc dalej gnam, nie wiedząc – czy to ja, czy nie ja, | d A7 |
| O którym wrzeszczą, że oszalał! – ich to rzecz! | d A7 |
| Stać mnie na wszystko! – byle tylko bez dżokeja! | g d |
| I raz na zawsze – z siodłem, uzdą, pejczem – precz! | B A7 d |
Dodane 01.08.2018 przez Pan_Kmicic4
