Mój śmiech histerii i pogardy |
A
|
Do waszych uszu nie dociera. |
A
|
To on jest dzielny, mądry, twardy – |
h
|
Ja tylko – wariat, degenerat. |
E
|
On jest sól ziemi i kość z kości, |
fis
|
Nosiciel nieobjętych dążeń... |
D
|
A ja – w monoklu śmieć ludzkości, |
h
|
Zdeklasowany, chory książę. |
A
|
Więc śmiech piskliwy we mnie wzbiera |
E A
|
Na widok pychy i charyzmy – |
E fis
|
Na waszą miarę to kariera! |
A E D A
|
Kariera Nikodema Dyzmy! |
D E7 A
|
W pas się kłaniają ministrowie |
A
|
U stóp byłego fordansera; |
A
|
Wyrokiem jest – cokolwiek powie, |
h
|
Nikim jest – kogo sponiewiera. |
E
|
Kocha go moja piękna siostra, |
fis
|
Wszyscy się boją go lokaje, |
D
|
Nie widać więc, gdy budzi postrach – |
h
|
Czego i gdzie mu nie dostaje. |
A
|
Więc śmiech piskliwy we mnie wzbiera |
E A
|
Na widok pychy i charyzmy – |
E fis
|
Na waszą miarę to kariera! |
A E D A
|
Kariera Nikodema Dyzmy! |
D E7 A
|
Odrzucił tych, po których wspiął się, |
A
|
Lecz sami sobie winni teraz, |
A
|
Gdy w swoim wszechwiedzącym dąsie |
h
|
Mało pozycji mu – premiera! |
E
|
Rzecznicy salonowej tłuszczy |
fis
|
Unoszą brwi: – To wielki człowiek! |
D
|
Ja krzyczę: – Cham to! Cham griaduszczij! – |
h
|
- Lecz przecież mam nierówno w głowie. |
A
|
Więc śmiech piskliwy we mnie wzbiera |
E A
|
Na widok pychy i charyzmy – |
E fis
|
Na waszą miarę to kariera! |
A E D A
|
Kariera Nikodema Dyzmy! |
D E7 A
|
Nikodem! Mąż opatrznościowy! |
A
|
Bez wad charakter, bez rozterek! |
A
|
Oto Polaka portret nowy! |
h
|
Tylko mu w ręce dać siekierę! |
E
|
Lecz zmilczę. Ma nade mną władzę |
fis
|
I zapowiedział mi to w porę, |
D
|
Że jeśli go w czymkolwiek zdradzę, |
h
|
Natychmiast wyśle mnie do Tworek! |
A
|
Więc śmiech płaczliwy we mnie wzbiera |
E A
|
Na widok pychy i charyzmy – |
E fis
|
Na waszą miarę to kariera! |
A E D A
|
Kariera Nikodema Dyzmy! |
D E7 A
|
Dodane
16.10.2011
przez Zbik