| Udręczone oczy wznieś |
a E
|
| Na przestrzeń, którą odpływam; |
E7 C G
|
| Na spokojną nieba toń |
a E
|
| I na mnie, która cię wzywam; |
E7 C G
|
| Na kruchutkich łódek ślad |
C G
|
| Wśród burzy. Na ich kadłuby, |
E7/Gis a E
|
| Co przez chwilę trwają jak |
C G
|
| Iskierka, dążąc do zguby. |
E7/Gis a E
|
| Zamienionym w gwiazdy |
B
|
| Tylko nam w bezkresach lśnić |
E7 a
|
| Złudne drogowskazy. |
B
|
| Tezeuszom – wątła nić. |
E7 a
|
| Światło na manowcach. |
B
|
| Piosnka na wędrowca głos. |
E7 a
|
| Wróżba na orbitach, |
B
|
| Z której ktoś odczyta – los. |
E7 a
|
| Stąd spoglądać będziesz w dół |
a d/H
|
| Na ten ocean klęsk, |
B E7 a
|
| Gdzie się w pętlę splata noc |
F B
|
| I dzień za dniem. |
E7 a
|
| Pojmiesz tu, że ziemia trosk |
C G
|
| Jest nieba dnem. |
E7/Gis a
|
| Coś wycierpiał i coś czuł, |
F B
|
| Ma cel i sens. |
E7 a
|
| Zamienionym w gwiazdy |
B
|
| Tylko nam w bezkresach lśnić |
E7 a
|
| Złudne drogowskazy. |
B
|
| Tezeuszom – wątła nić. |
E7 a
|
| Światło na manowcach. |
B
|
| Piosnka na wędrowca głos. |
E7 a
|
| Wróżba na orbitach, |
B
|
| Z której ktoś odczyta – los. |
E7 a
|
| Udręczone oczy wznieś |
a d/H
|
| Na szlak spokojnych snów, |
B E7 a
|
| Bo już nie zagrożą ci |
F B
|
| Otchłanie burz. |
E7 a
|
| Odtąd nie należysz ty |
C G
|
| Do świata już; |
E7/Gis a
|
| I nie zrani ciebie śmiech |
F B
|
| Ni salwa słów. |
E7 a
|
| Zamienionym w gwiazdy |
B
|
| Trzeba nam w bezkresach lśnić |
E7 a
|
| Złudne drogowskazy. |
B
|
| Tezeuszom – wątła nić. |
E7 a
|
| Tym, co błądzą jeszcze |
B
|
| Po manowcach nieszczęść w sny – |
E7 a
|
| Cóż możemy wysłać? |
B
|
| Spadającą iskrę – łzy… |
E7 a
|
Dodane
23.10.2018
przez Zbik