|
e F F F/g F/g a/c a/h a
|
|
e F F F/g F/g a/c a/h a
|
| Kto w twierdzy wyrósł po co mu ogrody |
e a a a/h a/c a/d a/c a/h a a/h
|
| Kto krew ma w oczach nie zniesie błękitu |
e a a a/h a/c a/d a/c a/h a a/h
|
| Sytość zabije nawykłych do głodu |
F e C a e
|
| Myśl upodlona nie dźwignie zaszczytów |
F e C a e
|
| Kto się ukrywał szczuty i tropiony |
e a a a/h a/c a/d a/c a/h a a/h
|
| Nigdy nie będzie umiał stanąć prosto |
e a a a/h a/c a/d a/c a/h a a/h
|
| Zawsze pod murem zawsze pochylony |
F e C a e
|
| Chyba że nagle uwierzy w swą boskość |
F e C a e
|
| Kto w życiu oparł się wszelkim pokusom |
e h
|
| Tu po tygodniu jest ostoją grzechu |
e h
|
| Dawniej jedyną uciśnioną duszą |
C D e
|
| A teraz jednym z tysięcy uśmiechów |
C D e
|
| Z ran zadawanych kto krzyczał w agonii |
e h
|
| Na męki dając ciało by myśl pieścić |
e h
|
| Nie widzi sensu w nauce harmonii |
C D e
|
| Ani nie umie śpiewać o tym pieśni |
C D e
|
| Kto świat opuścił w zastanej postaci |
e h
|
| Ten nie zaśpiewa hymnu dziękczynienia |
e h
|
| Choćby i przez to miał zbawienie stracić |
C D e
|
| Nie ma o nie ma zadośćuczynienia |
C D e
|
| Nie dla wiwatów człowiekowi dłonie |
e a a a/h a/c a/d a/c a/h a a/h
|
| Nie dla nagrody przykazania boże |
e a a a/h a/c a/d a/c a/h a a/h
|
| Bo każdy oddech w walce ma swój koniec |
F e C a e
|
| Walka o duszę końca mieć nie może |
F e C a e
|
Dodane
25.10.2012
przez RK
