| Już tylko jeden został buszu skrawek | e a e |
| U dwóch państw dzikich gorącej granicy. | e a e |
| Tam, gdzie gorylom stworzono enklawę | Cis0 |
| W której pigmejscy rządzą przewodnicy. | H7 |
| Gorylich rodzin sto, dwieście - nie więcej | e a e |
| Można obejrzeć za twardą walutę | e a e |
| Wraz z przewodnikiem wchodząc w dżungli serce | Cis0 |
| Na rutynową przetartą marszrutę. | H7 |
| Gdy się rodzinę w jej gnieździe zaskoczy | e a e |
| Matka spogląda z czujną nieufnością | e a e |
| Zanim spokojem podejdą jej oczy | C a |
| Gdy europejski strój ujrzy na gościu. | Cis0 H7 |
| Dzieci podchodzą, ludzkie strojąc miny | e a e |
| Ufne ku obcym odwracają twarze, | e a e |
| Zerkając czasem na ojca rodziny, | C a |
| Czy ich za taką śmiałość nie ukarze. | Cis0 H7 e |
| Lecz on na wszystkich spogląda z godnością | e a e |
| Nie tknie słodyczy, choć dawno nic nie jadł. | e a e |
| Siedzi jak bożek - wpółskryty w zaroślach | Cis0 |
| I tylko z oczu nie spuszcza Pigmeja. | H7 e |
| Pigmej pijany, z miną wyższej rasy, | e a e |
| Mówi, że szał je czasami ogarnia | e a e |
| I trzeba wtedy przetrzebić te lasy | Cis0 |
| Wówczas turystom wstępu się zabrania. | H7 |
| A potem spokój, starczy nawet kija | e a e |
| Lecz gdy odejdą obcy i tutejsi | e a e |
| Słychać je z dala w labiryncie lian. | Cis0 |
| Długo i żałośnie biją się w piersi. | H7 e |
Dodane 16.04.2019 przez Pan_Kmicic4