Epitafium dla Brunona Jasieńskiego

Nagranie

But w butonierce

Futuryzm był nurtem literackim z początku XX wieku głoszącym „praktykę energii i zuchwałość”: Dotąd literatura wychwalała pełen zadumy bezwład, ekstazę i sen, my zaś chcemy sławić agresywny ruch, gorączkową bezsenność, gimnastyczny krok, ryzykowny skok, policzkowanie i cios pięścią (Manifest futuryzmu).

Bruno Jasieński był współtwórcą polskiej gałęzi futuryzmu – tytułowy wiersz jego tomiku, „But w butonierce”, wyraża charakterystyczną dla ruchu zuchwałość:

Zmarnowałem podeszwy w całodziennych spieszeniach, |
Teraz jestem słoneczny, siebiepewny i rad. |
Idę młody, genialny, trzymam ręce w kieszeniach, |
Stawiam kroki milowe, zamaszyste, jak świat.

Nie zatrzymam się nigdzie na rozstajach, na wiorstach, |
Bo mnie niesie coś wiecznie, motorycznie i przed. |
Mijam strachy na wróble w eleganckich windhorstach, |
Wszystkim kłaniam się grzecznie i poprawiam im pled.

W parkocieniu krokietni — jakiś meeting panieński. |
Dyskutują o sztuce, objawiając swój traf. |
One jeszcze nie wiedzą, że gdy nastał Jasieński, |
Bezpowrotnie umarli i Tetmajer i Staff.

One jeszcze nie wiedzą, one jeszcze nie wierzą. |
Poezyjność, futuryzm — niewiadoma i X. |
Chodźmy biegać, panienki, niech się główki oświeżą — |
Będzie lepiej smakować poobiedni jour-fixe.

Przeleciało gdzieś auto w białych kłębach benzyny, |
Zafurkotał na wietrze trzepocący się szal. |
Pojechała mi bajka poza góry doliny |
nic jakoś mi nie żal, a powinno być żal…

Tak mi dobrze, tak mojo, aż rechoce się serce. |
Same nogi mnie niosą gdzieś — i po co mi, gdzie? |
Idę młody, genialny, niosę BUT W BUTONIERCE, |
Tym co za mną nie zdążą echopowiem: — Adieu! —

Piosenka „Epitafium dla Brunona Jasieńskiego” zapożycza z tego właśnie wiersza rytm i układ rymów, jak również określenie „Idę młody, genialny”.

• https://pl.wikipedia.org/wiki/B…
• https://pl.wikipedia.org/wiki/M…
• Tommy Jantarek, https://commons.wikimedia.org/w… , domena publiczna

Dodane 16.10.2020 przez DX

Nuty