| No cóż, wróżbici także się starzeją: |
A E
|
| Rtęciowe brody, płynnosrebrne oczy |
h fis E
|
| Choć mają stawić czoła ciężkim dziejom |
A E
|
| Gdzie teraźniejszość kroczy i druzgocze |
h fis E
|
| No cóż, wróżbitom starość taka sama |
A E
|
| Jak tym, co nawet sobie nie wróżyli |
h fis E
|
| Dziś przeżywamy pojutrzejszy dramat |
A E
|
| Jutro świetliste tych co wczoraj byli... |
h fis E
|
| Uwierzcie zgrzybiałym wróżbitom |
h fis E
|
| Bo zawsze mieć będą rację... |
h fis E
|
| Oni życie oddali |
D
|
| Wyobrażeń orbitom |
A
|
| Licząc tylko na - próżni - owację |
h fis E
|
| Wróżbity umysł także zna granice |
A E
|
| Uczucia jego nie obce miłości |
h fis E
|
| A wróżyć musi: Wywracać na nice |
A E
|
| Płaszcz czasu, co przecież utkany z podłości. |
h fis E
|
| Ale wróżbicie - życie też pisane |
A E
|
| Śmierć sławna, haniebna, lub ledwie - półgodna |
h fis E
|
| Bo mylił się, mylił się, mylił się - z rana, |
A E
|
| A prawda wieczorna spóźniona, bezpłodna |
h fis E
|
| Uwierzcie wróżbitom zgrzybiałym |
h fis E
|
| Bo rację będą mieć zawsze |
h fis E
|
| Oni życie oddali |
D
|
| Aby dramat był - cały |
A
|
| A pointy, jak zwykle straszne |
h fis E
|
Dodane
24.10.2012
przez Zbik
