| Za rękę prowadzony | a E7 |
| Gdzie szyldy i neony | a E7 |
| Patrzyłem z zachwytem na świat dookoła mnie | E7 a |
| Tu lody i cukierki | a E7 |
| Tam piwo i serdelki | a E7 |
| Z głośników zaś strażacka orkiestra w trąby dmie | E7 a |
| I ludzie tacy żywi | F a |
| I wszyscy są szczęśliwi | F a |
| I czuję niejasno, że też ze szczęścia drżę... | F E7 |
| Chcę śmiać się, cieszyć, gadać | F a |
| I bawić się, lecz nadal | F a |
| Za rękę mnie prowadzą i jeszcze nie wiem gdzie | F E7 |
| Wesołe miasteczko! Tu słońca z tektury | a E a |
| Wciąż skrzą się światłością żarówek tysiąca | C E7 |
| I wtedy, gdy niebo zaciągną burz chmury | a E7 a |
| I wtedy, gdy nie ma już słońca | F G a (E7) |
| W wesołym miasteczku w powietrzu jest radość | a E a |
| Tu ten dziś się śmieje kto wczoraj chciał łkać | C E7 |
| I nigdy tym śmiechom nie stanie się zadość | a E7 a |
| Nawet kiedy nie będzie już z czego się śmiać | F G a |
| Gabinet krzywych luster | a E7 |
| Znikają oczy usta | a E7 |
| A za to rosną uszy i ogromnieje brzuch! | E7 a |
| A obok już inaczej | a E7 |
| Twarz cała jakby płacze | a E7 |
| I tułów pokręcony, wystarczy tylko ruch | E7 a |
| A potem karuzela | F a |
| I coraz szybciej, śmielej | F a |
| I już mi nie przeszkadza, że ciągle w kółko gna! | F E7 |
| Pod niebem z ziemi szydzę | F a |
| I świat pod sobą widzę | F a |
| I wiatr mi świszcze w uszach, orkiestra marsza gra! | F E7 |
| Wesołe miasteczko! Tu słońca z tektury | a E a |
| Wciąż skrzą się światłością żarówek tysiąca | C E7 |
| I wtedy, gdy niebo zaciągną burz chmury | a E7 a |
| I wtedy gdy nie ma już słońca | F G a (E7) |
| W wesołym miasteczku w powietrzu jest radość | a E a |
| Tu ten dziś się śmieje kto wczoraj chciał łkać | C E7 |
| I nigdy tym śmiechom nie stanie się zadość | a E7 a |
| Nawet kiedy nie będzie już z czego się śmiać | F G a |
| Gdy spłynę już spod nieba | a E7 |
| Na ziemi stanąć trzeba - | a E7 |
| Niełatwo; zamęt w głowie, kolana dziko drżą | E7 a |
| Strzelnica się podsuwa | a E7 |
| Więc staję biorę spluwę | a E7 |
| Pojawia się sylwetka - niweczę strzałem ją! | E7 a |
| Ktoś obok w cieniu stoi, | F a |
| Podsuwa mi naboje, | F a |
| Ja mierzę, strzelam, mierzę i strzelam raz po raz! | F E7 |
| Wyjmuje ktoś spod lady | F a |
| Ordery z czekolady | F a |
| I dla mnie - rozgrzanego - już przestał istnieć czas... | F E7 |
| Wesołe miasteczko! Tu słońca z tektury | a E a |
| Wciąż skrzą się światłością żarówek tysiąca. | C E7 |
| I wtedy, gdy niebo zaciągną burz chmury, | a E7 a |
| I wtedy gdy nie ma już słońca. | F G a (E7) |
| W wesołym miasteczku w powietrzu jest radość | a E a |
| Tu ten dziś się śmieje kto wczoraj chciał łkać | C E7 |
| I nigdy tym śmiechom nie stanie się zadość, | a E7 a |
| Nawet kiedy nie będzie już z czego się śmiać. | F G a |
| Więc rzucam broń i pędzę! | F a |
| Gdzie - nie wiem - byle prędzej | F a |
| Orkiestrą huczy głowa, a w skroniach tętni krew! | F E7 |
| I widzę beczkę śmiechu - | F a |
| Wskakuję bez oddechu | F a |
| Wiruję! Wpadam w otchłań! I nie ma mnie! Jest śmiech | F E7 a |
Dodane 12.04.2012 przez Zbik
