| Raz na wysepce obleganej | a E7 a |
| Żywiołkiem wrogich mórz | a E7 a |
| Panował z świtką swą — tyranek | a E7 a |
| Nad milionkami dusz. | a E7 a |
| W więzionkach czasik narodkowi | a C G7 C |
| Z dzionka na dzionek płynął | C G7 C |
| Tyranek zaś się wił i głowił | C H7 |
| Jak władzkę mieć — nie ginąc. | E7 a |
| Wysepka nikła z wszystkich stronek | a E7 a |
| W żarłocznych oceankach. | a E7 a |
| Nie było komu wziąć w obronkę | a E7 a |
| Wysepki, ni tyranka. | a E7 a |
| Wreszcie wypuścił zza krateczek | a C G7 C |
| Ludku rezerwki krzepkie: | C G7 C |
| Dla dóbrka dziatek i mateczek | C H7 |
| — Ratujcie nam wysepkę! | E7 a |
| Wolnostka ta im dała siłkę | a E7 a |
| A, że poglądki mieli prędkie, | a E7 a |
| Z rozsądnej wolki ich za chwilkę | a E7 a |
| Tyranek został prezydentkiem. | a E7 a |
| Wysepce nadal morza grożą | a C G7 C |
| I wolne gryzą się bestyjki — | C G7 C |
| Jeden tyranek ma ostrożną | C H7 |
| Nadziejkę przejść do historyjki. | E7 a |
Dodane 02.09.2014 przez PrzemekL