Salamandra meksykańska
Salamandra (ambystoma) meksykańska (potocznie aksolotl) to endemiczny gatunek płaza zamieszkujący pierwotnie zimne wody dwóch meksykańskich jezior Xochimilco i Chalco (2300 m n.p.m.), aktualnie jeśli w ogóle da się ją jeszcze spotkać na wolności, to tylko w południowej części pierwszego z wymienionych jezior. Aksolotl pozostaje natomiast popularnym i łatwo dostępnym zwierzęciem hodowlanym.
To dorastające do około 30 cm stworzenie charakteryzuje się neotenią, czyli zdolnością rozrodu pojawiającą się w fazie larwalnej, co wynika z faktu, że aksolotl z powodu braku tyroksyny nigdy nie przekształca się w formę dojrzałą, choć ta zapisana jest potencjalnie w jego genach i da się osiągnąć poprzez podanie mu z zewnątrz tego hormonu. Dokonała tego po raz pierwszy polska badaczka Laura Kaufman, ujawniając tym sposobem nieistniejącą w naturze dorosłą salamandrę meksykańską, niejako stworzenie utracone w toku ewolucji. Naturalna, a więc larwalna forma aksolotla charakteryzuje się specyficznymi, pierzastymi skrzelami, dużą głową i drobnymi kończynami. Aksolotl żeruje nocą; wsparty palcami o dno czatuje na ofiarę. To drapieżnik, który nie gardzi żadnym mięsem czy owadem, niejednokrotnie stosuje także kanibalizm. Posiada wyjątkową zdolność do regeneracji utraconych części ciała.
W azteckim języku nahuatl „axolotl” oznacza wodne bóstwo i otaczany był prawdopodobnie czcią jako święte zwierzę. Do dziś jego endemiczność i niezwykłe cechy pobudzają wyobraźnię i nasuwają skojarzenia z jakimś antycznym, tajemniczym stworzeniem.
Dodane
14.10.2022
przez Baltazar
