| nie widać nic | a |
| nie słychać nic | a |
| nie wraca nikt | a |
| z krainy gdzie zachodzi słońce | a G a (e) |
| czy nakryć stół | a |
| czy kopać dół | a |
| czy żegnać się | a |
| czy koniec to czy też początek | G a (e) |
| czyja dłoń | a |
| czyja pieśń | a |
| czyja myśl | a |
| czyja krew | a |
| a czyje oczy | G a (e) |
| mija dzień | a |
| mija noc | a |
| mija dzień | a |
| mija rok | a |
| co nas zaskoczy | G a (e) |
| jak drzewo pod lasem ścięte błyskawicą | e a |
| też chciałbym się targować z moim czasem | a |
| zanim mnie w tartaku | G |
| na zapałki potną i policzą | G a |
| zaufaj mi przez jedną chwilę | a e |
| i nie sądź, że wiesz lepiej | a e |
| tego co moim oczom miłe | a e |
| nie można kupić w żadnym sklepie | G a |
| nocą gdy chłód do serca wchodzi | a e |
| jak kuna do kurnika | a e |
| ty nie pal światła, nie grzej wody | a e |
| i o nic wtedy mnie nie pytaj | G a |
| byłem jak strumień gdzieś pod lasem | a e |
| z którego sarna pije | a e |
| zatruli źródło żółci kwasem | a e |
| i teraz rynsztok we mnie płynie | G a |
| to kraj, gdzie pamięć długo płonie | a e |
| jak zaduszkowe świece | a e |
| gdzie co ma latać w ziemi tonie | a e |
| bo takie ciężkie jest powietrze | G a |
| tu miłość wielką jest zagadką | a e |
| ból walczy z pożądaniem | a e |
| czy ma być siostrą, czy kochanką | a e |
| czy do konsumpcji szybkim daniem | G a |
| to kraj bez końca, bez początku | a e |
| jak rozdział z ksiąg wyrwany | a e |
| tutaj w historii tyle wątków | a e |
| i finał taki pogmatwany | G a |
| nie widać nic | a |
| nie słychać nic | a |
| nie wraca nikt | a |
| z krainy gdzie zachodzi słońce | a G a (e) |
| czy nakryć stół | a |
| czy kopać dół | a |
| czy żegnać się | a |
| czy koniec to czy też początek | G a (e) |
| czyja dłoń | a |
| czyja pieśń | a |
| czyja myśl | a |
| czyja krew | a |
| a czyje oczy | G a (e) |
| mija dzień | a |
| mija noc | a |
| mija dzień | a |
| mija rok | a |
| co nas zaskoczy | G a (e) |
Dodane 23.04.2019 przez Pan_Kmicic4