| Teraz kiedy zostaliśmy sami możemy porozmawiać książę |
a H
|
| jak mężczyzna z mężczyzną |
E a
|
| chociaż leżysz na schodach i widzisz tyle co martwa mrówka |
a H
|
| to znaczy czarne słońce o złamanych promieniach |
E a
|
| Nigdy nie mogłem myśleć o twoich dłoniach bez uśmiechu |
C d
|
| i teraz kiedy leżą na kamieniu jak strącone gniazda |
a
|
| są tak samo bezbronne jak przedtem |
E
|
| To jest właśnie koniec |
a
|
| Ręce leżą osobno |
H
|
| Szpada leży osobno Osobno głowa |
E
|
| I nogi rycerza w miękkich pantoflach |
a
|
| Pogrzeb mieć będziesz żołnierski chociaż nie byłeś żołnierzem |
C d
|
| jest to jedyny rytuał na jakim trochę się znam |
a E
|
| Nie będzie gromnic i śpiewu |
F E
|
| będą lonty i huk |
g d
|
| kir wleczony po bruku |
F C
|
| hełmy podkute buty konie artyleryjskie |
g d
|
| werbel werbel wiem nic pięknego |
B A d
|
| to będą moje manewry przed objęciem władzy |
a H
|
| trzeba wziąć miasto za gardło i wstrząsnąć nim trochę |
E a
|
| Tak czy owak musiałeś zginąć Hamlecie nie byłeś do życia |
a H
|
| wierzyłeś w kryształowe pojęcia a nie glinę ludzką |
E a
|
| żyłeś ciągłymi skurczami jak we śnie łowiłeś chimery |
a H
|
| łapczywie gryzłeś powietrze i natychmiast wymiotowałeś |
E a
|
| nie umiałeś żadnej ludzkiej rzeczy |
C d
|
| nawet oddychać nie umiałeś |
a E
|
| Teraz masz spokój Hamlecie |
F
|
| zrobiłeś co do ciebie należało i masz spokój |
E
|
| Reszta nie jest milczeniem ale należy do mnie |
g d
|
| wybrałeś część łatwiejszą efektywny sztych |
F C
|
| lecz czymże jest śmierć bohaterska |
g
|
| wobec wiecznego czuwania |
d
|
| z zimnym jabłkiem w dłoni na wysokim krześle |
B A d
|
| z widokiem na mrowisko i tarczę zegara |
B A d
|
| Żegnaj książę czeka na mnie projekt kanalizacji |
a H
|
| i dekret w sprawie prostytutek i żebraków |
E a
|
| muszę także obmyślić lepszy system więzień |
C d
|
| gdyż jak zauważyłeś słusznie Dania jest więzieniem |
a E
|
| Odchodzę do moich spraw Dziś w nocy urodzi się |
F
|
| Gwiazda Hamlet Nigdy się nie spotkamy |
E
|
| To co po mnie zostanie nie będzie przedmiotem tragedii |
g d
|
| Ani nam witać się ani żegnać żyjemy na archipelagach |
a H
|
| A ta woda te słowa cóż mogą cóż mogą książę |
E a
|
Dodane
10.09.2014
przez reuter