| Kiedy staje przed nimi |
e
|
| w cieniu podejrzenia |
H7
|
| jest jeszcze cały |
a
|
| z materii światła |
H7
|
| eony jego włosów |
e
|
| spięte są |
H7
|
| w pukiel |
a
|
| niewinności |
H7
|
| po pierwszym pytaniu |
e
|
| policzki nabiegają krwią |
H7
|
| krew rozprowadzają |
a
|
| narzędzia i interrogacja |
H7
|
| żelazem trzciną wolnym ogniem |
e
|
| określa się granice jego ciała |
H7
|
| uderzenie w plecy utrwala kręgosłup |
a
|
| między kałużą a obłokiem |
H7
|
| po kilku nocach |
e
|
| dzieło jest skończone |
H7
|
| skórzane gardło anioła |
a
|
| pełne jest lepkiej ugody |
H7
|
| jakże piękna jest chwila |
e
|
| gdy pada na kolana |
H7
|
| wcielony w winę |
a
|
| nasycony treścią |
H7
|
| język waha się |
e
|
| między wybitymi zębami |
H7
|
| a wyznaniem |
a H7
|
| wieszają go głową w dół |
e D C H7
|
| z włosów anioła |
e
|
| ściekają krople wosku |
e
|
| tworzą na podłodze |
h
|
| prostą przepowiednię |
h
|
Dodane
25.07.2018
przez Pan_Kmicic4
