| Dostojni panowie, to już miesiąc minął, | C G C G |
| Jak wróciłem z dworu księcia Valentino. | C G C G |
| Władca ten, zrodzony w zacnym Borgiów domu, | a G d C |
| Zgłębić sprawy świata nadzwyczaj mi pomógł. | a G d C G |
| Często mi powiadał: Messer Niccolò, | C G C G |
| Nie warto dociekać, gdzie dobro, gdzie zło. | C G C G |
| W polityce bowiem koncept ów prostaczy, | a G d C |
| Że sprawa jest słuszna, niezbyt wiele znaczy. | a G d C G |
| Komu brak oręża, marna tego dola. | C G C G |
| Przekonał się ongi wasz Savonarola, | C G C G |
| Gdy skwierczał na stosie w sposób dość niemiły, | a G d C |
| Co warte idee, kiedy braknie siły. | a G d C G |
| Mnie zaś szczęście sprzyja i nie grożą stosy, | C G C G |
| A lud jest mi wierny, bo mam wojska dosyć. | C G C G |
| Lud ku silniejszemu zazwyczaj się skłania | a G d C |
| I od koszul częściej zmienia przekonania. | a G d C G |
| Gdyś w opałach – wdzięczność rzadkim jest uczuciem, | C G C G |
| Mało kto zapragnie kiwnąć palcem w bucie. | C G C G |
| Więcej więc pożytku przyniesiesz swym włościom, | a G d C |
| Rządząc ludźmi raczej strachem niż miłością. | a G d C G |
| Parę głów ścinając, chęć buntu osłabisz, | C G C G |
| Lecz zrodzisz nienawiść, gdy zanadto grabisz. | C G C G |
| Ludzie bowiem łatwiej, odkąd świat jest światem, | a G d C |
| Znoszą ojca śmierć niż ojcowizny stratę. | a G d C G |
| Lecz gdybyście słuchać moralnych praw chcieli, | C G C G |
| Żegnajcie się z życiem, panie Machiavelli! | C G C G |
| Ileż tedy zyskać mogłaby Florencja, | a G d C |
| Gdyby polegała na naukach księcia. | a G d C G |
Dodane 07.05.2011 przez DX
