| Jak u Caldwella – tak sobie żyjemy | a d |
| za siódmą górą, za siódmą doliną, | E a |
| wiemy to tylko, że nic się nie zmieni, | a d |
| że dni powoli, ale zawsze – miną. | E a |
| Jak u Caldwella na kogoś czekamy, | A d |
| w dłoniach zabawny, kolorowy żeton – | B a |
| niech się zlituje wojażer nad nami, | a H |
| przed dom zajedzie starą szewroletą. | a E6 |
| Jak u Caldwella wciąż będziemy wracać | a d |
| na naszą smutną tytoniową drogę, | E a |
| tragiczną ziemię – dawne długi spłacać | a d |
| i o zielone jabłka walczyć z Bogiem. | E a |
| Jak u Caldwella każdy sobie panem, | A d |
| przecież i prawo stoi zawsze przy nas – | B a |
| lepiej zapomnieć, gdzie straszy Nieznane, | a H |
| lepiej uziemić swojego Murzyna. | a E6 |
| Jak u Caldwella sobie żartujemy, | a d |
| na świat patrzymy przez dziurę w stodole, | E a |
| i tak pomału, po cichu – żyjemy, | a d |
| wierząc w człowieka, w świat i wolną wolę. | E a |
| Jak u Caldwella każdy z nas zdumiony, | a d |
| każdy wie swoje i każdy uparty – | E a |
| los nam przykazał swe poletka chronić | a d |
| i kaznodzieje grają z nami w karty… | E a |
| Los nam przykazał swe poletka chronić | a d |
| i kaznodzieje grają z nami w karty… | E a |
Dodane 16.07.2022 przez reuter