| Sława naszemu prawosławnemu carowi | a F a |
| Ojczulkowi naszemu | F a |
| Iwan Wasiliczowi... | E7 a |
| To nie z gór biegną krwawe strumyki | a |
| Nie słoneczko krasne w niebie świeci | H0 |
| To ścinają carskie opryczniki | a |
| Toporami główki naszych dzieci | E7 |
| Bojarskich duszyczek nie starczyło | a |
| Naszych chłopskich, rabskich, trzeba było | H0 |
| Sławnie sobie, ojczulku, poczynasz | a |
| Sławnie nam, biedakom, główki ścinasz. | E7 |
| Skórę darłeś, języki rwałeś | a |
| Na paliki ostre nawlekałeś | H0 |
| Żywym ogniem ciałeczko paliłeś | a |
| Własną raczkę, carską, męczyłeś | E7 |
| I bojarom, panom, na sromotę | a |
| Sobie, carze Iwanie, na ochotę | H0 |
| Hej, bojarskie córy, krasawice | a |
| Pohańbiłeś panny-łabędzice. | E7 |
| Sława naszemu prawosławnemu carowi | a F a |
| Ojczulkowi naszemu | F a |
| Iwan Wasiliczowi... | E7 a |
| Potem, carze, udałych chłopców | a |
| Synków naszych, dobrych mołodców | H0 |
| Nie policzyć ilu zatraciłeś | a |
| Na wojenkę okrutną pędziłeś | E7 |
| Tam za ciebie, groźny carze, wojowali | a |
| Główki bujne dzielnie nadstawiali | H0 |
| Ty nam za to zacnie dziękowałeś | a |
| Jeszcze gorzej gnębić kazałeś | E7 |
| A kto tobie służył najofiarniej, | a |
| Tak i potem ginął jak najmarniej | H0 |
| A za krew i łzy, i naszą nędzę | a |
| My cię wielbić będziem jeszcze więcej | E7 |
| Ciebie, wielki gasudarze, sławimy | a |
| Hej, sokole jasny, miłujemy | H0 |
| Wiecznie ciebie sławić, kochać będziemy | a |
| Bo nie kochać to się boimy | E7 |
| Sława naszemu prawosławnemu carowi | a F a |
| Ojczulkowi naszemu | F a |
| Iwan Wasiliczowi... | E7 a |
Dodane 25.07.2018 przez Pan_Kmicic4
