|
gis cis H Dis gis E H cis gis Dis gis
|
| Powstałeś z grobu Anhelli, oblekłeś ciało swe dawne |
e h
|
| I anioł świetlistym skrzydłem zaniósł cię do ojczyzny |
C H7
|
| Nie oślepiła cię jasność, jak w słońcu śniegi sybirskie |
e h
|
| I noc nie omroczy czarniejsza niźli sumienie szatana |
C H7
|
| Lecz taka barwa cię zdławi, co gęstej mgle jest równa |
e h
|
| Lepka jak dotyk lęku i szara jak mur milczenia |
C H7
|
| Będziesz się błąkał wśród ludzi, a spraw ich nie rozeznasz |
e h
|
| Ludziom tym moc nieczysta wydarła połowę duszy |
C H7
|
| I każdy ich twór jest tylko w połowie |
e
|
| Ni myśli ani czynu do kresu nie przywiedli |
h
|
| A będą płakać swoje nieszczęście |
C
|
| Ale imienia jego nie poznają |
H7
|
| Nie nazwą zła ani dobra, bo mgła jest w nich i nad nimi |
e h
|
| Szarością oplata wszystko i nie masz bieli ni czerni |
C H7
|
| Jedni z nich trwogą zmiażdżeni upiory widzą i strachy |
e
|
| I drżą jakoby w gorączce |
h
|
| A jeden jest tylko upiór, ten, co ich serca poraził |
C
|
| By z nich wysączyć odwagę |
H7
|
| Innych mgła snem otuliła i złożyła na puchu kłamstwa |
e h
|
| By spoczywali wygodnie |
C H7
|
| Inni zaś kłuci ościeniem gniewu szukają |
e
|
| Kogo by wrogiem zwać mogli |
h
|
| Lecz nie widzą, kto wróg, kto przyjaciel |
C
|
| Bo zrównani są ludzie za mgłą i godło ich jednakie |
H7
|
| I zawołał Anhelli na ludzką zgraję: pójdźcie za mną |
e
|
| A wyprowadzę was na przejrzystość dzienną! |
h
|
| Mgła opadnie płatami z dusz waszych jako śnieg mokry |
C
|
| I zarys wszelki jeszcze widzieć będziecie |
H7
|
| Lecz nie ruszyli się, patrząc niby na marę próżną |
e h
|
| Bo ukochało ich serce mglistą niepewność, a jeden z nich rzekł: |
C H7
|
| Przerażasz nas, że dzień od nocy odróżniać mamy i rzeczy widzieć wyraźnie |
e h
|
| Jakoż nam żyć bez mgły, którąśmy znal od dziecka? |
C H7
|
| Nie wiemy, kto jesteś i dokąd chcesz prowadzić |
e
|
| Przeto nas zostaw w pokoju, bo nie pójdziemy za tobą |
h C H7
|
| Zapłakał Anhelli, rozumiejąc, że są zgubieni na wieki |
e h
|
| I umarł raz drugi, więc aniołowie ulecieli z nim do sybirskiej mogiły |
C H7
|
| I stało się milczenie wielkie nad tą krainą |
e
|
| Tylko stąpanie słychać w śniegu |
h
|
| I krzyk wysoki we mgle |
C H7
|
|
gis cis H Dis gis E H cis gis Dis gis
|
Dodane
30.07.2018
przez Pan_Kmicic4
