Kadysz

Tekst: Aleksander Galicz

Muzyka: Przemysław Bogusz

Tłumaczenie: Przemysław Bogusz

Wykonanie: Przemysław Bogusz

Pociąg odchodzi równo o północy	a E a
Parowóz sapie, jakby zadrwić chciał: Szszalom!	d a
A czarna swołocz pożegnalny tworzy poczet	d a
Lśnią wzdłuż peronu rzędy esesmańskich wron	G a

Pociąg odchodzi równo o północy	a E a
A kiedy skład zakończy bieg na stacji Raj	d a
To czarna swołocz będzie mogła z dumą głosić	d a
Że cała Polska jest od dzisiaj „judenfrei”	G a

„Judenfrei” Warszawa, Poznań, Kraków	a E a
Na mapie widać, jak pokrywa cały kraj	d a
Upiorna pajęczyna czarnych znaków	d a
Miast, co są teraz i na wieki „judenfrei”	G a

Na Umschlagplatzu getto umęczone	a E a
Czeka na wyrok – czyj tym razem nadszedł czas?	G C G7
I grzmi ostatnia hosanna na peronie:	d a
– Dom sierot! – głosi policjanta wrzask	E a

Jeszcze się niesie echem krzyk nad Umschlagplatzem	a E a
Pobladły tłumacz z ust nie może dobyć słów	d a
Wstał stary Korczak, wziął w ramiona małą Natkę	d a
Płyną dwie głowy nad wzburzonym morzem głów	G a

Mały chorąży już się pręży z drzewcem w dłoni	a E a
Przy wtórze trąbek w górę wznosi się nasz znak	d a
Lśni koniczyny złoty liść w polu zielonym	d a
Idziemy, z całych sił śpiewając przy tym tak:	E a

Miłą sercu trasą pójdziemy po prostu	D A D
Od Starego Miasta, do Gdańskiego Mostu	G A D
I dalej i z pieśnią, pójdziemy radośnie	G A h
Prosto ku przedmieściom, po tym Gdańskim Moście	D A D

Po ulicach Gdańska, po ulicach Gdańska	D A D
Spacerują sobie Marysia i Basia	G A D
A maleńki Boluś przystanął, niebożę	G A h
Patrzy zadziwiony na szerokie morze	D A D

Wielkie morze, a człowiek tak mały!	G D
Wiatr od morza wieje ciepły i słony	A h
Patrzy w fale chłopczyk zadumany	G D
Lśni koniczyny złoty liść w polu zielonym	Fis h

Więc ruszamy, czwórkami, w rzędach	h
W tyle zostają esesmańskie wrony	Fis
Dalej już zaczyna się legenda	G
Dalej zaczynają się perony	Fis

Tłumacz dogania mnie po kilku krokach	h
Chwyta za ramię i szepcze do ucha:	Fis
– Może pan zostać, pozwolili, panie Korczak! –	G
Jeśli wierzyć legendzie – nie słucham	Fis

Na ten prom okuty żelazem	h
Zamiast prosto – idziemy zygzakiem	Fis
Jak na lekcję swe dzieci prowadzę	G
Nawet strażnik się śmieje pod daszkiem	Fis

I ucichł płacz, kiedyśmy weszli do wagonu	D
W przedsionku piekła, śmierdzącym od chloru	A
Lśni koniczyny złoty liść w polu zielonym	G h
Dom sierot rusza w swą ostatnią podróż	A h

Po ulicach Łodzi, po ulicach Łodzi	D A D
Szanowanych gości bardzo wielu chodzi	G A D
Spacerują sobie dziewczęta i chłopcy	G A h
Piszczą gdzieś piszczałki, grzechoczą grzechotki	D A D
Grzechoczą grzechotki	A D

Powiodą nas drogi i ścieżki i trakty	D A D
W zakopiańskie śniegi, tam gdzie sine Tatry	G A D
Zieleń i śnieg biały – sztandar nasz na szczycie	G A h
A w dole zostało nasze polskie życie...	D A h

Czy to prawda, czy wszystko zmyślone?	a E a
Wierz piosence, bo kłamać nie ma po co	d a
Lśni koniczyny złoty liść w polu zielonym	d a
Pociąg odchodzi równo o północy	G a

Dodane 07.10.2011 przez DX