| Tak to bywa, proszę pani | a |
| Że się sięga po szkło | a E |
| Gdy się dłuży dzień latami | E |
| I się czeka na Bóg wie co | E a |
| Wciąga przeczuć czarna toń | a |
| I kamieniem się spada na dno | a E |
| Wtedy znów sięga dłoń po szkło | E a (d E a d E a d E F a E a) |
| Tak to bywa, taki świat | a |
| Nie uwierzy pani w to | a E |
| Że się w jeden dzień wydarzy kilka lat | E |
| I tym bardziej się sięga po szkło | E a |
| Ale wciąż trzyma coś by tu być | a |
| Chociaż los sznur zakłada na szyję | a E |
| I nie jest tak, że chce się wyć - tylko się wyje | F C E a (d E a d E a d E F a E a) |
| Dni mieszają się z nocami | a |
| W dawnych marzeń szare tło | a E |
| Zegar bije godzinami | E |
| I się sięga po szkło | E a |
| Tak to bywa proszę pani | a |
| Że się długo patrzy w okno | a E |
| Deszcz po szybie płynie łzami | E |
| I to wszystko - i nic więcej, pani doktor | E a |
Dodane 19.05.2016 przez Boczuś