| Wymijamy się w milczeniu | |
| Na kamieni szarych bruku | |
| Zapatrzeni w swe odbicia | |
| Rozmazane w kałuż lustrach | |
| Nie zwracamy już uwagi | |
| Na podkutych butów stukot | |
| I mundury na ulicach | |
| Żując gorzkie słowa w ustach |
| Niepewności naszych spojrzeń | |
| Zakrywanych powiekami | |
| Nikt nie dojrzy, bo nie wiemy | |
| Kto nam dzisiaj patrzy w oczy | |
| Niby wszystko po staremu, | |
| Ale jakby nie ci sami | |
| Coraz częściej zlani potem | |
| Z krzykiem się budzimy w nocy |
| Jeszcze wczoraj aż do bólu | |
| Ochrypnięciśmy śpiewali | |
| Pieśń, co połączyła serca | |
| I ramiona w jedną nić | |
| O tym, że już lepiej | |
| Byśmy stojąc umierali | |
| Aniżeli dalej klęcząc | |
| Na kolanach mieli żyć |
| Czasem ktoś z nas drżącą ręką | |
| Zbrojną piórem pisze słowa | |
| W które wiara w głębi duszy | |
| Zachowana, wciąż się żarzy | |
| Ale częściej po bezsennej nocy | |
| Pęka od przepicia głowa | |
| Gdy odwagi nie wystarcza | |
| Aby nie utracić twarzy |
| Tak snujemy się bezradni | |
| Pełni obaw, pełni winy | |
| Ukrywamy się za drzwiami | |
| Długo przed nadejściem zmroku | |
| Tylko w myślach powracając | |
| Do dni tamtej mroźnej zimy | |
| Odkąd gości w naszych domach | |
| Ten wspaniały święty spokój |
Dodane 17.06.2011 przez Ewus