Piosenki

Próba zebrania w jednym miejscu wysokiej jakości opracowań; ze szczególnym uwzględnieniem materiałów wcześniej niedostępnych lub rozrzuconych w różnych miejscach Internetu i prywatnych zbiorach.

Mój rynsztok, mieszczańskie porządki mam gdzieś
Te mordy obłudne i puste - pal sześć
Wysyłam pijane toasty na świat
I za tych popijam, co we mnie od lat Paweł Wójcik – Toasty

Popiel

Tekst: Marcin Gąbka

Muzyka: Marcin Gąbka

Wykonanie: Marcin Gąbka


Poruszane blaskiem świecy tańczą cienie w ścian szczelinach a e
obciążona straw mnogością skrzypi ciężko ław dębina a e
śmiech i śpiewy wśród oparów echem w każdej rosną niszy F E
- strzeż Popielu, strzeż się myszy! a e a
Gerda dzban przechyla lejąc miodny strumień cichej śmierci a e
Władza blisko jest Popiela, lecz niepewność duszę wierci a e
bo pod stołem chrupiąc resztki pełznie szary pochód mniszy – F E
strzeż Popielu, strzeż się myszy! a e a
Stary wróż mu przepowiedział, jego wiedza nieomylna F a
jego słowa echen w duszy Popiel słyszy F E
książę – władza twa orężem i podstępem będzie silna a G C G a
ale strzeż się, o Popielu, strzeż się myszy! d e a
Lśnienia z toni martwych oczu, wydobywa księżyc blady a e
wchłania czarna toń jeziora mroczny sekret nocnej zdrady a e
Lecz coś zdaje się poruszać w truchłach strutych towarzyszy F E
- strzeż Popielu, strzeż się myszy! a e a
Osiągniętej władzy blaskiem złoci głowę mu korona a e
potok hołdów i podatków w chciwe płynie mu ramiona a e
ale sny mu kradnie chrobot coraz głośniej brzmiący w ciszy, F E
- strzeż Popielu, strzeż się myszy! a e a
Stary wróż mu przepowiedział, jego wiedza nieomylna F a
jego słowa echen w duszy Popiel słyszy F E
książę – władza twa orężem i podstępem będzie silna a G C G a
ale strzeż się, o Popielu, strzeż się myszy! d e a
Z nadymanych zwłok wypchniętych przez wodników hen w szuwary a e
rozrywając skóry papier lgną się roje istot szarych a e
Popiel już z oddali tupot setek drobnych stópek słyszy: F E
- strzeż Popielu, strzeż się myszy! a e a
Wiosła tną jeziora lustro zbite lustro znak nieszczęścia a e
Wyspa chroni choć na chwilę, wieża schron ostatni księcia a e
lecz tuż za nim brzeg osiąga flota z piekieł dna przybyszy F E
- strzeż Popielu, strzeż się myszy! a e a
Stary wróż mu przepowiedział, jego wiedza nieomylna F a
jego słowa echen w duszy Popiel słyszy F E
książę – władza twa orężem i podstępem będzie silna a G C G a
ale strzeż się, o Popielu, strzeż się myszy! d e a
Popiel z okna włość swą widzi, swoją dumę i zhańbienie a e
żona w dół wskazuje krzykiem pieczętując wróżb spełnienie a e
już bękarcie zdrad nasienie, pnąc się w górę głodem dyszy F E
- strzeż Popielu, strzeż się myszy! a e a
Już zwycięstwo jest porażką, a schronienie jest potrzaskiem, a e
co jest małe zżera wielkich, blask potęgi w strzępach gaśnie a e
w dół tocząca się korona dzwoni echem w murów ciszy F E
- strzeż Popielu, strzeż się myszy! a e a
Strzeż Popielu, strzeż się myszy! a e a
Strzeż Popielu…. a (e)
Kniaź samotny po Popielu śladów szuka w stęchłej wieży a e
brak w niej księcia, znikły myszy, u jej stóp korona leży a e
blask jej nęci obietnicą kryjąc w sobie moc fetyszy… F E
- strzeż się myszy! a (e a)

Dodane 03.11.2020 przez Baltazar

Nagranie

comments powered by Disqus