Tak! Słodkim, ufnym i beztroskim dzieckiem byłam, |
C G a
|
gdy los mnie powiódł z Winterfell w szeroki świat, |
C G a
|
i w słowa z pieśni bardów i tak ślepo wierzyłam, |
F G a
|
w ludzi i serca kryształowe ich bez wad. |
F G a
|
Z myślami w sagach o damach i rycerzach, |
F G a
|
i z dłońmi pośród haftów, wstążek i koronek |
F G C G a
|
W stolicy, w zamkach jej wyniosłych, w zimnych wieżach, |
F G a
|
szukałam świata z tych dziecięcych snów i mrzonek. |
F G a
|
Królewska przystań zmienia sny w nadzieje płowe, |
a e
|
i poszło strasznie to co miało iść tak gładko |
a e
|
Czule czesałaś moje włosy kasztanowe, |
C G
|
lecz mnie przed życiem nie ostrzegłaś droga matko! |
d E a
|
Nadzieja szczęścia w wirze zdarzeń się zatarła, |
d a
|
i wiara w ludzi już na zawsze utracona. |
d a
|
W końcu wrogowie wydali mnie za Karła, |
F a
|
a przyjaciele – o ironio – za Boltona! |
F F0 E
|
I opuściły dawne sny mnie, dawne mrzonki |
C G a
|
gdy za naiwność własnym bólem zapłaciłam, |
d E a
|
więc pożegnałam hafty, wstążki i koronki |
F G C G a
|
i pożegnałam Sansę którą kiedyś byłam! |
F F0 E
|
Może z litości oszczędziła mnie Królowa |
a e
|
lub nie umiała we mnie dostrzec zagrożenia. |
a e
|
A ja chłonęłam jej intrygi, czyny, słowa |
F a F a
|
- sierota, co nic już nie miała do stracenia! |
F e a
|
Coś we mnie pękło, gdy się zła przebrała miarka, |
a e
|
że żaden z katów za podłości nie zapłaci, |
a e
|
postanowiłam więc obudzić w sobie Starka, |
C G
|
kiedy zabrakło ojca matki, siostry, braci. |
d F C G a
|
Więc zamiast tkania haftów, wstążek i koronek |
F G C G a
|
nić własną tkać zaczęłam w pajęczynie gier. |
d E a
|
Tak powróciła niosąc odsiecz i obronę |
F G a
|
na czele wojska, nowa Lady Winterfell. |
F d F G a
|
Prawdy o świecie się uczyłam w cieniu tronu, |
d a
|
od najlepszych w królestwie tym nauczycieli. |
d a
|
Powiedz więc proszę, w godzinie swego zgonu, |
F a
|
czy dobrze zrozumiałam lekcje, lordzie Baelish ? |
F F0 E
|
Dziś mogłabym znów wrócić do dziecinnych mrzonek, |
C G a
|
bratu oddając całą władzę nad Północą, |
d E a
|
Odnaleźć radość haftów, wstążek i koronek, |
F G C G a
|
mogłabym przecież… |
F (a)
|
mogłabym przecież… |
F (a)
|
mogłabym przecież… |
F (F0 E)
|
ale nie wiem po co. |
a
|
Dodane
21.10.2020
przez Baltazar