Stary Sizet kiedyś mówił mi |
a E a
|
Staliśmy w bramie, był świt |
a E
|
Gdy czekaliśmy na słońca wschód |
d E a F
|
I samochodów rósł szum |
F E7 a
|
Mówił: czy muru nie widzisz? |
a E a
|
Wszystkich nas trzyma ten mur |
a E
|
Gdy nie będziemy bronić się |
d E a F
|
Zagrodzi nam każdą z dróg |
F E7 a
|
Gdy uderzymy, runie mur |
a E a
|
Nie może przecież wiecznie trwać |
E a
|
Na pewno runie, runie, runie |
d a
|
Nie pozostanie po nim ślad |
E a
|
Jeśli uderzysz mocno tu |
E a
|
A ja uderzę mocno tam |
E a
|
Na pewno runie, runie, runie |
d a
|
I wolny będzie każdy z nas |
E a
|
Lecz minęło już wiele lat |
|
Ręce mam starte do krwi |
|
A kiedy czuję, że sił mi brak |
|
Mur rośnie grubszy niż był |
|
Wiem już że ledwie się trzyma |
|
Lecz ciężko ruszyć go stąd |
|
Nawet gdy czuję przypływ sił |
|
Powtórz, Sizecie, pieśń swą |
|
Gdy uderzymy, runie mur |
a E a
|
Nie może przecież wiecznie trwać |
E a
|
Na pewno runie, runie, runie |
d a
|
Nie pozostanie po nim ślad |
E a
|
Jeśli uderzysz mocno tu |
E a
|
A ja uderzę mocno tam |
E a
|
Na pewno runie, runie, runie |
d a
|
I wolny będzie każdy z nas |
E a
|
Stary Sizet nie mówi nic |
a E a
|
Słowa porwał zły wiatr |
a E
|
Dokąd - on jeden tylko wie |
d E a F
|
Ja w bramie tkwię cały czas |
F E7 a
|
I gdy przychodzą nowi wciąż |
a E a
|
Słyszę jak rośnie mój głos |
a E
|
Śpiewam ostatnią Sizeta pieśń |
d E a F
|
Tę, której uczył nas on |
F E7 a
|
Gdy uderzymy, runie mur |
a E a
|
Nie może przecież wiecznie trwać |
E a
|
Na pewno runie, runie, runie |
d a
|
Nie pozostanie po nim ślad |
E a
|
Jeśli uderzysz mocno tu |
E a
|
A ja uderzę mocno tam |
E a
|
Na pewno runie, runie, runie |
d a
|
I wolny będzie każdy z nas |
E a
|
Dodane
05.05.2015
przez DX