| W swe miejsce nad rzeką | E |
| Zabiera cię Zuzanna | E |
| Możesz słuchać plusku łodzi | fis |
| Możesz zostać z nią do rana | fis |
| Wiesz że trochę źle ma w głowie | E |
| Lecz dlatego chcesz być tutaj | E |
| Proponuje ci herbatę | gis |
| Oraz chińskie pomarańcze | A |
| I gdy właśnie chcesz powiedzieć | E |
| Że nie możesz jej pokochać | fis |
| Zmienia twoją długość fali | E |
| I pozwala mówić rzece | fis |
| Że się zawsze w niej kochałeś | E |
| I już chcesz z nią powędrować | gis |
| Powędrować chcesz na oślep | A |
| Wiesz że ona ci zaufa | E |
| Bowiem ciała jej dotknąłeś | fis |
| Myślą swą | E |
| Pan Jezus był żeglarzem | E |
| Gdy przechadzał się po wodzie | E |
| Spędził lata na czuwaniu | fis |
| W swej samotnej wieży z drewna | fis |
| Gdy upewnił się że tylko | E |
| Mogą widzieć go tonący | E |
| Rzekł - Żeglować będą ludzie | gis |
| Aż ich morze wyswobodzi... | A |
| Lecz zwątpił zanim jeszcze | E |
| Otworzyły się niebiosa | fis |
| Zdradzony niemal ludzki | E |
| Jak kamień zapadł Jezus | fis |
| W mądrość swą | E |
| I już chcesz z nim powędrować | gis |
| Powędrować chcesz na oślep | A |
| Myślisz - chyba mu zaufam | E |
| Bowiem dotknął twego ciała | fis |
| Myślą swą | E |
| Dziś Zuzanna za rękę | E |
| Prowadzi cię nad rzekę | E |
| Cała w piórach i w łachmanach | fis |
| Z jakiejś Akcji Dobroczynnej | fis |
| Słońce kapie złotym miodem | E |
| Na Madonnę tej Przystani | E |
| Pokazuje ci, jak patrzeć | gis |
| między śmieci, między kwiaty | A |
| Są tu dzieci o poranku | E |
| Bohaterzy w wodorostach | fis |
| Wszyscy dążą do miłości | E |
| I podążać będą zawsze | fis |
| Gdy Zuzanna trzyma lustro | E |
| I już chcesz z nią powędrować | gis |
| Powędrować chcesz na oślep | A |
| Wiesz że można jej zaufać | E |
| Bo dotknęła twego ciała | fis |
| Myślą swą | E |
Dodane 13.02.2017 przez reuter