| Droga to piach i żwir i udeptana glina | a G d a |
| We włosach snuje z siwej przędzy wzór | C d G C |
| W klejnotach gwiazd się skrzy, kamieniem białym spina | d G C e |
| Tęsknoty tiule pegazowych piór | a G a |
| Droga jest złą jak bicz przebiegłą kurtyzaną | a G d a |
| Tabliczki w dłoni, w pasie staniol ma | C d G C |
| W jej oczach żądza lśni gdy rzuca w dal nieznaną | d G C e |
| Kruchej gladioli krwawe kwiaty dwa | a G a |
| Sierżancie | a |
| Jak dłonie miłej jest piach przed nami biały | G |
| Marsz wstrzymaj chwilę bo w bieli tej ujrzałem | a |
| Ślad bitwy dawnej, owianej zapomnieniem | G |
| Sierżancie! Dalej! Idziemy w zatracenie | a G |
| Morituri te salutant, morituri te salutant! | a G |
| Tą drogą szlak wiódł w dal, gdzie piach wirował wokół | a G d a |
| Skrzydła gołębi rwały z ziemi pył | C d G C |
| Do marszu grał huk dział, co złudny niósł mi spokój | d G C e |
| Wzbijając kłęby gęstej, siwej mgły | a G a |
| Droga to pył i piach i udeptana glina | a G d a |
| I wilkołaka rój mosiężnych pszczół | C d G C |
| Broń w rudej rdzy, mój brat, stuletnia krew i ślina | d G C e |
| I niezmierzona gęstwa białych chmur | a G a |
| Sierżancie | a |
| Jak dłonie miłej jest piach przed nami biały | G |
| Marsz wstrzymaj chwilę bo w bieli tej ujrzałem | a |
| Ślad bitwy dawnej, owianej zapomnieniem | G |
| Sierżancie! Dalej! Idziemy w zatracenie | a G |
| Morituri te salutant, morituri te salutant! | a G |
Dodane 02.11.2012 przez DX