Marsylia

Stoję sobie na czujce

Alternatywne, wierniejsze oryginałowi tłumaczenie autorstwa użytkownika „piotrek”:

Stoję sobie na czujce, w kieszeniach ręce mam,
A wtem do mnie podchodzi nieznany bliżej pan

I zagaduje cicho, czy nie wiem może ja,
Gdzie można by w spokoju zamienić słowa dwa.

Żeby były dziewczynki, nie brakło wódek, win
A cena nie gra roli, jeżeli pójdę z nim.

A ja mu odpowiadam – „Niedawno zaszedł fakt,
Że na naszej melinie opuścił menda świat”.

A on mi opowiada: „Marsylia – miasto-cud!
Ach – jakież tam panienki!, koniaków w knajpach w bród!

Tam panny tańczą gołe, damom norek nie brak,
Lokaje noszą wina, a gity noszą frak!”

On chciał, żebym za franki i pereł pełen słój
W szczegółach mu opisał radziecki zakład mój.

Lecz my – radzieckie gity, niech każdy o tym wie,
My wrogom swej ojczyzny mówimy głośno – „Nie!”

Mendownia go zwinęła, wzięła walizkę mu,
Skonfiskowała franki i jego pereł słój.

Potem go przekazali wojskom NKWD.
Więcej go nie widziałem – zabrali nie wiem gdzie.

Władze mnie wychwalały, prokurator się śmiał.
Potem mi dla pewności specjalny nadzór dał.

A ja od tego czasu marzenie jedno mam,
Trafić do tej Marsylii, zobaczyć, jak jest tam.

„Tam panny tańczą gołe, damom norek nie brak,
Lokaje noszą wina, a gity noszą frak!”

• http://kaczmarski.art.pl/forum/archive/in…

Dodane 17.05.2023 przez gary