| Lupanar, w którym sprzedajemy za bezcen swoje ciała | a a4 |
| Klientów ściąga z wszystkich okolicznych wsi i miast | a a4 |
| Żyjemy z cudzych żądz i wstydów | a a4 |
| Których się żadna z nas nie bała | a a4 |
| Choć przecież jest kobietą każda z nas | a D/A a (D/A) |
| Pompeja! Pompeja! | a D/A a D/A |
| Dla wszystkich, co płacą, otwarte nasze drzwi! | a a4 a a4 |
| Rozkoszy nowych wabi was nadzieja! | a a4 a a4 |
| Tu, skąd wydostać się nie może nikt. | a a4 a (a4) |
| Arena, z której sprzedajemy za bezcen swe istnienia | a a4 |
| W napięciu trzyma wszystkich, którym nuda trawi czas | a a4 |
| Żyjemy z cudzych snów i lęków | a a4 |
| Własne nie liczą się marzenia | a a4 |
| Choć przecież jest mężczyzną każdy z nas | a D/A a (D/A) |
| Pompeja! Pompeja! | a D/A a D/A |
| Dla wszystkich, co płacą, otwarte skrzydła bram! | a a4 a a4 |
| Rozkoszy nowych wabi was nadzieja! | a a4 a a4 |
| Tu, gdzie w oklaskach przyjdzie zginąć nam | a a4 a (a4) |
| To życie, w którym sprzedajemy za bezcen swoje dusze | a a4 |
| Jest dane nam, jak dany celi mrok i ostrza blask | a a4 |
| Żyjemy z kłamstw i cudzych łask, co | a a4 |
| Do nieludzkiego życia zmusza | a a4 |
| Choć przecież jest człowiekiem każdy z nas | a D/A a (D/A) |
| Pompeja! Pompeja! | a D/A a D/A |
| U boku gladiatora hetera szczęście śni! | a a4 a a4 |
| Tak para naszych czasów ślub zawiera | a a4 a a4 |
| Na jedną noc i na niepewne dni | a a4 a (a4) |
| Więc żyjmy póki co, dopóki ból i rozkosz żyją | a a4 |
| Roślinom ciężkim w owoc życie daje przecież kał | a a4 |
| Nikt dusz nie szuka w lupanarze | a a4 |
| Więc niech się tu tymczasem skryją | a a4 |
| Dopóki ktoś nam nie odbierze ciał | a D/A a (D/A) |
| Pompejo! Pompejo! | a D/A a D/A |
| Ty perło Imperium w ścieku jego miast! | a a4 a a4 |
| Przy życiu będziesz trzymać się nadzieją | a a4 a a4 |
| Dopóki będzie żył ostatni z nas | a a4 a (a4) |
Dodane 29.12.2018 przez Pan_Kmicic4