| A E fis D E A | |
| A E fis D E A |
| Polski stół zastawiony. Na chorągwi obrusach | A E fis D E |
| Potu, patoki, posoki – tysiącletni lśni haft. | A E fis D E |
| Śniadał na nim król, kanclerz, ksiądz, parobek i husarz, | A E fis D E |
| Nici Turczyn dostarczył, Niemiec dodał warsztat i kraft. | A h A D h E7 A |
| Litwin podszył uporem Lachów niefrasobliwość, | D A D A |
| Dziką serca tęsknotę Kozak wniósł, smutek – Żyd; | D A H7 E |
| Włoch łacińskie sentencje wplótł w tkaninę cierpliwą, | D A h fis E |
| Estetyczny z cyrylicą wywołując tym zgrzyt. | A h A D h E A (E fis D E A) |
| Penelopa narodów – co utkała, to pruła, | A E fis D E |
| Zalotników zachłanność dopełniła jej los; | A E fis D E |
| Zaczym pracę podjęła Dejanira nieczuła, | A E fis D E |
| Szyjąc giezła śmiertelne rzeszom Herkulesów – na stos. | A h A D h E7 A |
| Na żałobno-rubasznym więc ucztujem brokacie, | D A D A |
| Gdy ze słomy zza cholew dobywamy swych łych! | D A H7 E |
| Może nie tak jak drzewiej –nie obficiej, bogaciej, | D A h fis E |
| Lecz – na swoim sięgamy do kielichów i mich! | A h A D h E A (E fis D E A) |
| Wielki budzą apetyt świeżego państwa pasztety, | A E fis D E |
| Krzepki kordiał szaleju ciska iskrę w dusz chrust! | A E fis D E |
| Rozgryzamy na miazgę krwawych kiszek konkrety, | A E fis D E |
| A na wety – kościoła kołacz podnosimy do ust. | A h A D h E7 A |
| Na subtelne bebechy zbyt treściwa to strawa, | D A D A |
| W łby, gdzie mózg się przelewa – nie nalejesz po brzeg! | D A H7 E |
| Torsy w torsjach trzepoczą na złocistych zastawach, | D A h fis E |
| Z rybich warg – farszu kartacz, w zadach z hukiem pruje się ścieg! | A h A D h E A (E fis D E A) |
| Braćmi wzgardzi, kto z gardła puści sok na uboczu: | A E fis D E |
| Nie odzyska pozycji w towarzystwie ich mord; | A E fis D E |
| Zajmą wnet jego miejsce, gdy się tylko z krzesła wytoczy, | A E fis D E |
| Pożądliwe żołądki z chrapką na wyżerkę na borg. | A h A D h E7 A |
| Nieudana to uczta, co się kończy przytomnie, | D A D A |
| Jeśli goście w otchłanną nie zapadną się głąb, | D A H7 E |
| Kiedy jeden za drugim zdoła sobie przypomnieć, | D A h fis E |
| Komu nakładł po pysku, kto mu złamał nos, wybił ząb. | A h A D h E A (E fis D E A) |
| Zatem jedzmy i pijmy, korzystajmy z okazji, | A E fis D E |
| Bo Bóg wie, kiedy znowu sam nakryje się stół! | A E fis D E |
| Będą o nas pamiętać w Europie i w Azji, | A E fis D E |
| Jak się biesi docześnie, kto historią się struł! | A h A D h E7 A |
| Europa i Azja! Miazmatów małmazja! | D A D A |
| Karuzela i rzeźnia! Paysage idéal! | D A H7 E |
| Hipokryzja finezji! Na amnezję – fantazja! | D A D A |
| Dzień za dniem zmartwychwstanie – msza, pokuta – i bal! | A h A D h E fis (fis E) |
| Dzień za dniem zmartwychwstanie – msza, pokuta – i bal! | A h A D h E fis (fis E) |
| Dzień za dniem zmartwychwstanie – msza, pokuta – i bal! | A h A D h E A (E fis D E A) |
Dodane 29.03.2012 przez Zbik
